โจโฉได้ตอบว่า "เมื่อครั้งตั๋งโต๊ะตั้งตัวเป็นใหญ่นั้น เรากับอ้วนเสี้ยวและ 17 หัวเมืองได้ร่วมมือคิดอ่านกอบกู้ราชฮั่นด้วยกัน ถึงอ้วนเสี้ยวกับเราเป็นคู่ทำศึกขับเคี่ยวกันก็ดี แต่ได้เป็นเพื่อนกันมาแต่ก่อน เราจึงร้องไห้รักเพราะเหตุฉะนี้"
ผู้คนทั้งปวงในที่นั้นฟังคำโจโฉแล้วเห็นว่าโจโฉนี้มิได้มีน้ำใจผูกพยาบาทกับอ้วนเสี้ยวจึงพากันสรรเสริญน้ำใจโจโฉเป็นอันมาก ว่าเป็นคนมีน้ำใจโอบอ้อมอารี ไม่ผูกอาฆาตพยาบาท
โจโฉนั้นรู้ว่าตนได้บุกมาถึงนี้เกรงว่าผู้คนจะไม่รักในตัวตน ตนต้องการให้ผู้คนนั้นมีความสามัคคีปรองดองกัน เผื่อไม่ให้ชาวภาคเหนือเป็นภัยแก่โจโฉ โจโฉจึงต้องซื้อใจผู้คนไว้
ทางด้านเขาฮิวหลังจากโจโฉยึดเมืองกิจิ๋วได้แล้วก็มีน้ำใจกำเริบขึ้นคุยโวโอ้อวดว่าการยึดเมืองกิจิ๋วได้ในครั้งนี้เป็นเพราะผลงานความคิดแลสติปัญญาที่คิดอ่านให้โจโฉดำเนินการ
คาทูได้ยินดังนั้นก็ไม่พอใจจึงตอบกลับไปว่า "ตัวเราเป็นทหารทำศึกมิได้เห็นแก่ชีวิต เหตุใดมึงจึงบังอาจอวดตัวว่าได้เพราะความคิดของมึง"
เขาฮิวได้ยินเคาทูว่าดังนั้นก็โกรธ "ตัวมึงมีฝีมือก็จริง แต่กูคิดอ่านให้มึงจึงได้ทำตาม อุปมาเหมือนกูเป็นนายมึงเป็นบ่าวรับใช้"
เคาทูได้ฟังดังนั้นก็รู้สึกว่าถูกหมิ่นประมาทอย่างร้ายแรงก็โกรธ ชักกระบี่ฟันคอเขาฮิวหลุด เขาฮิวถึงแก่ความตาย เคาทูก็ได้สติยั้งคิดจึงรีบไปสารภาพรับโทษกับโจโฉ
โจโฉเองก็ไม่ชอบเขาฮิวเช่นกันแต่ก็รักษาฟอร์มตัวเองไว้และบอกกับเคาทูว่า "เขาฮิวนั้นเป็นเพื่อนกับเรามาแต่ก่อน ซึ่งพูดจาปากเสียบ้าง เหตุใดเจ้าจึงบังอาจฆ่าเขาฮิวเสียนั้นไม่ควร"
แต่โจโฉก็มิได้ลงโทษเคาทู เพียงแต่ให้คาดโทษไว้เท่านั้น เขาฮิวผู้ที่มีสติปัญญาเป็นอันมากแต่ก็ต้องตายเพราะปากที่คุยโวโอ้อวดตน ข่มผู้ร่วมงานคนอื่น ตอนนี้จึงเป็นนิทานสอนใจว่าดั่งสุภาษิตที่ว่า "ปลาหมอตายเพราะปาก"
