ในขณะที่โฮจิ๋นต้องการที่จะกำจัด 10 ขันที อ้วนเสี้ยวได้เสนอให้โฮจิ๋นเรียกเหล่าหัวเมืองทั้งหลายเข้ามาปราบ 10 ขันที ซึ่งโจโฉไม่เห็นด้วยเนื่องจากเหล่าขุนพลหัวเมืองเข้ามายังเมืองหลวงจะเกินความวุ่นวายอาจถึงขั้นยึดอาจเมืองหลวงก็ว่าได้ แต่โฮจิ๋นไม่เห็นด้วยกับความคิดของโจโฉแถมไล่โจโฉออกไป โจโฉโกรธรำพึงว่า "แผ่นดินนี้จะเกิดอันตรายก็เพราะโฮจิ๋น"
เป็นวลีที่เล่าปี่พูดซื้อใจเตียวหุยและกวนอู หลังจากเตียวหุยเสียเมืองชีจิ๋วให้ลิโป้ แต่หากภรรยาเล่าปี่นั่งฟังอยู่นั้นคงเสียใจแย่
ลิซกแนะนำให้นำข้าวของเงินทองและม้าเซ็กเธาว์ให้แก่ลิโป้ แต่ตั๋งโต๊ะนั้นเสียดายสิ่งเหล่านั้น แต่ลิซกก็ได้เตือนใจแก่ตั๋งโต๊ะ ทำให้ตั๋งโต๊ะยอมทุกอย่างเพื่อแลกลิโป้มาไว้ใช้งาน สุดท้ายเมื่อตั๋งโต๊ะได้ลิโป้มาไว้ใช้ ในแผ่นดินนี้ก็แทบจะไม่มีใครกล้าต่อกรกับตั๋งโต๊ะ
หลังจากกวนอูรู้ข่าวว่าเล่าปี่ยังมีชีวิตอยู่ กวนอูก็คิดถึงเล่าปี่อยู่เสมอและพยายามหาทางให้ได้พบ การที่มาอยู่กับโจโฉนั้นมิได้หวังทรัพย์สินและเงินทองแต่อย่างใดเลย
โจโฉเห็นเหล่าขุนนางมัวเสียเวลามานั่งร้องไห้ ใช้น้ำตาฆ่าตั๋งโต๊ะเช่นนั้นหรอกหรือ จากนั้นโจโฉจึงอาสาลอบสังหารตั๋งโต๊ะแต่ไม่สำเร็จโจโฉจึงหนีออกจากเมืองหลวงเพื่อไปตั้งตัวต่อไป
เป็นคำด่าที่เตียวหุยใช้ด่าลิโป้ เตียวหุยนั้นเป็นคนซื่อตรง ชอบคนไหนบอกชอบ เกลียดคนไหนบอกเกลียด ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมใดๆ เตียวหุยเป็นคนซื่อตรงซื่อสัตย์ ซื่งลิโป้นั้นเป็นคนทรยศหักหลังสังหารพ่อบุญธรรมตัวเองถึง 2 คน ทำให้เตียวหุยผู้ซื่อสัตย์โกรธแค้นและไม่ชอบนิสัยลิโป้เป็นอันมาก เตียวเจอลิโป้มักท้าลิโป้สู้กันอยู่เสมอๆ แต่เล่าปี่ก็ได้ห้ามปรามไว้
ในครั้งที่เล่าปี่ถูกโจโฉเชิญชวนมานั่งกินโต๊ะ เล่าปี่ถูกโจโฉหยังเชิงสติปัญญา เล่าปี่ต้องระวังคำพูดระวังตัวเป็นอันมากเพื่อที่จะไม่ให้โจโฉสงสัยในสติปัญญาและความคิดตน วลีนี้แปลได้ความหมายได้ดังนี้คือ เล่าปี่แกล้งบ่ายเบี่ยงว่ากลัวฟ้าร้องแท้จริงแล้วเสียงฟ้าร้องที่เล่าปี่กลัวก็คือคำพูดโจโฉนั่นเอง
ปล.ผมจะพยายาม Up เรื่่อยๆนะครับติดตามอ่านได้เป็นระยะๆ :)
