เขาฮิวเห็นโจโฉดีกับตัวจึงแจ้งโจโฉว่า ก่อนหน้านี้ได้ทำราชการกับอ้วนเสี้ยว แต่อ้วนเสี้ยวไม่เหลวแล เชื่อคำยุยงสิมโพย ถูกเหยียดหยามได้รับความอัปยศ จึงออกจากอ้วนเสี้ยวมาขอเข้าด้วยกับโจโฉ
โจโฉได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจ ว่าแล้วเขาฮิวก็เล่าให้โจโฉฟังว่า เคยแนะนำให้อ้วนเสี้ยวแบ่งทหารออกไป 2 กองแล้วอีกกองเข้าตีเมืองฮูโต๋ แต่อ้วนเสี้ยวไม่รับฟัง โจโฉได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจ แล้วว่าเป็นบุญของเราที่อ้วนเสี้ยวไม่เชื่อฟังคำท่าน
ต่อมาเขาฮิวจึงปรึกษาการรบกับโจโฉและถามโจโฉว่า บัดนี้เสบียงของท่านเหลือมากน้อยเท่าใดจะได้ประเมิณสถานการถูก
โจโฉจึงบอกว่า "เสบียงนั้นข้าพเจ้าเตรียมมาเป็นจำนวนมาก พอที่จะสู้อ้วนเสี้ยวได้เป็นหนึ่งปี"
เขาฮิวได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะดัง พร้อมพูดว่า "ไม่มีสงครามไหนที่สามารถเตรียมเสบียงมาใช้ได้เป็นปีหรอก"
โจโฉจึงว่า "ข้าล้อเจ้าเล่น ความจริงเสบียงมีใช้ได้แค่ครึ่งปีเอง"
เขาฮิวได้ยินโจโฉพูดก็ไม่พอใจ โกรธโจโฉและพูดว่า "ข้าพเจ้าสุจริตใจจริงมาเข้าด้วยเหตุใดท่านถึงได้โกหกข้าพเจ้าซ้ำแล้วซ้ำอีกหล่ะ"
โจโฉตกใจจึงกระซิบบอกเขาฮิวแก้ตัวไปว่า "อันที่จริงแล้วเสบียงนั้นมีเลี้ยงทหารได้แค่ 3 เดือนเอง"
เขาฮิวได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะขึ้นมาอีกครั้งว่า "ได้ยินข่าวลือว่าโจโฉพูดจาสิ่งใดก็เป็นเล่ห์กล คงจะเป็นดั่งคำร้ำลือ"
โจโฉโดนรู้ทันจึงกล่าวกับเขาฮิวว่า "แท้จริงแล้สเสบียงนั้นอยู่ได้แค่ 1 เดือนเอง"
เขาฮิวเห็นโจโฉยังโกหกจึงโกรธตวาดโจโฉว่า "ท่านไม่แคลงใจข้าพเจ้าเลย ข้าพเจ้ารู้ว่าเสบียงท่านนั้นสามารถเลี้ยงทหารได้แค่ 7 วันเท่านั้นเอง"
โจโฉได้ฟังดังนั้นก็ตกใจรีบไปแจ้งกับเขาฮิวว่า "ความศึกนั้นสำคัญ อย่าพูดเสียงดังเลย ทำไมตัวท่านถึงรู้ความหล่ะ?"
เขาฮิวจึงส่งหนังสือของโจโฉที่เขาฮิวจับได้มอบให้โจโฉดู โจโฉเห็นก็ตกใจ โจโฉจึงถามความเห็นเขาฮิวว่า จะชนะศึกอ้วนเสี้ยวได้เช่นไร?
