โจโฉยึดค่ายอ้วนเสี้ยวได้ พบชีสิวถูกขังคุกอยู่จึงเรียกชีสิวให้มาพบ โจโฉเห็นว่าชีสิวนั้นมีสติปัญญาจึงต้องการจะซื้อใจ โจโฉจึงมาแก้มัดให้ชีสิว ชีสิวรู้ทันโจโฉว่าโจโฉจะกล่อมตนให้เป็นพวกก็โกรธ และบอกกับโจโฉไปว่า "จึงว่าท่านอย่าเสียเวลามาเกลี้ยกล่อมข้าพเจ้าเลย ยังไงเราก็ภัครดีต่อนายเรา"
ถึงแม้ว่าอ้วนเสี้ยวนั้นจะไม่เห็นความสำคัญอย่างชีสิว ชีสิวก็ไม่ได้โกรธเคืองหรือยอมเข้าร่วมกับผู้อื่นนับว่าชีสิวนั้น มีน้ำใจสัตย์ซื่อต่ออ้วนเสี้ยว ถึงแม้อ้วนเสี้ยวจะเป็นผู้นำที่ไม่เอาไหนก็เหอะ
โจโฉได้ยินเช่นนั้น ก็ทำการซื้อใจชีสิวต่อไป สั่งให้ทหารจัดแจงหาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยน หาที่พักให้ จัดเลี้ยงให้
ตกดึกชีสิวแอบขี่ม้าหนีออกจากค่ายเพื่อที่จะกลับไปหาอ้วนเสี้ยว แต่ขี่ม้าออกไปได้ไม่ไกลก็ถูกจับตัวกลับมา โจโฉเห็นชีสิวยึดนั่นในอ้วนเสี้ยวที่เป็นนายเก่าโจโฉจึงไม่ดันทุรังจึงสั่งให้ทหารนำตัวชีสิวไปประหาร
หลังจากโจโฉสั่งประหารชีสิวแล้วโจโฉคิดว่าคนอย่างชีสิวนั้นยึดมั่นในนายตนควรเป็นแบบอย่างแต่พอรู้ตัวชีสิวก็ตายเสียแล้ว โจโฉจึงแจ้งให้ทหารเห็นว่า เราควรที่จะจงรักภักดีต่อเจ้านายตนเช่นดั่งชีสิว โจโฉจึงประกาศในกองทัพ ให้จัดการพิธีศพของจอสิวอย่างวีรชน ติดป้ายหลุมศพให้ชีสิวว่า "เป็นผู้มีความสัตย์สุจริต รักนายตน" เพื่อให้ทหารทุกคนเอาเป็นแบบอย่าง
อ้วนเสี้ยวได้ฟังเช่นนั้นก็สำนึก รู้สึกอับอายยิ่งนักเสียใจที่ตนไม่ฟังเตียนห้อง พอกลับไปถึงเมืองอ้วนเสี้ยวรู้สึกละอายไม่กล้าไปพบหน้ากับเตียนห้อง แต่แล้วก็มีขุนนางยุยงว่า เตียนห้องนั้นหัวเราะเยอะเย้อที่อ้วนเสี้ยวแตกทัพกลับมา อ้วนเสี้ยวหูเบาไอ้ยินเช่นนั้นก็โกรธสั่งให้ทหารไปตัดหัวเตียนห้องเสีย
ตัวเตียนห้องเองที่อยู่ในคุกได้ข่าวว่าอ้วนเสี้ยวแตกทัพกลับมา ก็นึกว่าเห็นทีบุญเราจะสิ้นแล้ว เพราะอ้วนเสี้ยวเป็นคนเห็นแก่หน้าตา ผิดแล้วไม่ยอมรับผิด ดังนั้นอ้วนเสี้ยวกลับมาถึงเมืองกิจิ๋วเมื่อใด วันนั้นเราก็คงถูกตัดหัว จากนั้นเตียนห้องก็ขอกระบี่จากทหารของอ้วนเสี้ยวแล้วเชือดคอตัวเองตายในที่สุด จึงเป็นนิทานสอนใจของการเลือกนายผิด
