หลังจากที่ซุนเซ็กได้ตัวไทสูจู้มาไว้เป็นพวกแล้ว ชาวบ้านชาวเมืองกังตั๋งล้นแต่ศรัธารักซุนเซ็กกันมากยิ่งขึ้นเพราะความที่โอบอ้อมอารีรักราษฎรก่อนหน้านี้ก็มีใจรักซุนเกี๋ยนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ซุนเซ็กได้พาครอบครัวมาที่เมืงอขยกโอ๋ ให้ซุนกวนผู้น้องไปรักษาเมืองฮวนเสียโดยให้จิวท่ายไปเป็นผู้ช่วยของซุนกวน ซุนเซ็กจัดระเบียบการปรกครองใหม่แล้วเตรียมกำลังพลตีเมืองตองง่อซึงเป็นเมืองเอกของแคว้นกังตั๋ง ซึ่งเมืองตองง่อนั้นมีเงียมเปะฮอเป็นเจ้าเมือง พอเตรียมทัพเสร็จก็ยกไปตี สั่งให้ฮันต๋ง ตันบู เจียวขิม ยกกองทัพเรือไป ส่วนซุนเซ็กและไทสูจู้คุมทหารม้าเข้าไปล้อมเมืองไว้ ทั้งหมดได้เข้าล้อมและตีเมืองทำให้ทหารของเงียมแปะฮอล้มตายเป็นอันมาก เงียมแปะฮอสู้ไม่ได้จึงหนีลงไปทางใต้ไปยังเมืองของอองลองที่เป็นเพื่อนสนิท
ซุนเซ็กได้จัดระเบียบการปกครองในเมืองให้เป็นปรกติแล้วยกทัพไปปรามเงียมแปะฮอและอองลอง ซุนเซ็กได้ยกทหารมาถึง อองลองจึงควบม้าเข้ารบด้วยซุนเซ็ก ไทสูจู้ จิวยี่ เทียเภา จึงรีบเข้ามาล้อมอองลองไว้ อองลองตกใจจึงรีบพาเงียมแปะฮอตีฝ่าเข้าไปยังเมือง รักษาการตั้งรับกองทัพของซุนเซ็ก เงียมแปะฮอและอองลองได้แตกพ่าย อองลองเข้าสวามิภักดิ์กับซุนเซ็ก
ตังสิดชาวเมืองเหยียง ซึ่งทราบกิตติศัพท์ของซุนเซ็กว่ามีน้ำใจเป็นธรรม โอบอ้อมอารีแลรักราษฎร อยากจะไปทำการด้วยกับซุนเซ็ก
ครั้นทราบว่าเงียมแปะฮอแตกหนีซุนเซ็กมาจึงพาพรรคพวกเข้าล้อมจับเงียมแปะฮอแล้วตัดศีรษะมามอบแก่ซุนเซ็ก
ซุนเซ็กยินดีเป็นอย่างมากให้ตังสิดเข้าเป็นทหารในกองทัพ จัดรูปแบบการปกครองเมืองกังตั๋งทั้งหมดทั้งสิ้น ครอบครองดินแดนฝั่งใต้ของแม่น้ำแยงซี แคว้นกังตั๋ง ทำให้ตระกูน “ซุน” ได้รุงเรืองตั้งแต่บัดนั้น
