ลิฉุยกุยกีต่างก็กลัวกองกำลังของเตียวเจไปเข้าด้วยอีกฝ่าย ทั้งสองจึงยอมสงบศึก พระเจ้าเหี้ยนเต้จึงแต่งตั้งให้เตียวเจเป็นขุนนางใหญ่
เตียวเจได้เสนอให้พระเจ้าเหี้ยนย้ายเมืองหลวงไปอยู่เมืองเตียงอัน เนื่องจากเมืองหลวงแห่งที่สองนี้ทรุดโทรมยิ่งนัก เตียวเจจังสั่งทหารไปจัดเจงเมืองหลวงแห่งใหม่และพระเจ้าเหี้ยนเต้พร้อมทั้งขุนนางอื่นๆจะตามไปทีหลัง
ขุนนางได้เสนอให้พระเจ้าเหี้ยนเต้ไปอาศัยอยู่เมืองฮองหลงและเป็นการตีจากลิฉุยกุยกีไปในตัว เอียวฮองซึ่งเป็นทหารของลิฉุยได้ตีจากลิฉุยเนื่องจากไม่เคยได้รับรางวัลคามดีความชอบมาก่อนเลย เอียวฮองและซิหลงได้ผ่านมาพบขบวนเสด็จ พระเจ้าเหี้ยนเต้จึงสั่งให้เอียวฮองและซิหลงเป็นทหารอารักขา
กุยกีได้ตามตีขบวนของพระเจ้าเหี้ยนเต้ ซิหลงได้ออกไปสกัดจนทัพของกุยกีแตกพ่ายไป เอียวฮอง ซิหลงและตังสินได้ถวายอารักขาขบวนเสด็จได้อย่างสามารถ
ฝ่ายลิฉุยและกุยกีกลัวว่าหากขบวนเสด็จไปถึงเมืองเตียงอันเข้าด้วยกับกองทัพของเตียวเจเกรงว่าจะเป็นอันตรายต่อตน ลิฉุยกุยกีจึงตกลงกันสังหารพระเจ้าเหี้ยนเต้ซะแล้วแบ่งสมบัติกันคนละครึ่ง
วิเคราะห์
ลิฉุย&กุยกีที่เคยเป็นขุนนางใหญ่กลับทำตัวเป็นเหมือนโจรปล้นราชสมบัติไปแล้ว และก็หมดความเชื่อถือในตัว ลิฉุย&กุยกีนั้นจากที่เคยรบกันบัดนี้ได้จับมือกันอีกครั้งเพื่อผลประโยชร่วมกัน นี่สินะที่เรียกว่าไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร : )