โจโฉปราบหัวเมืองดินแดนภาคตะวันออกราบคาบแล้วจึงทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ แต่ลิฉุยกุยกีก็ไม่ได้กราบทูลประการใด นับวันลิฉุยกุยกีก็กำเริบกระทำหยาบต่อขุนนางและฮ่องเต้ ทำให้อิวปิวและจูฮีสองขุนนางที่ภักดีต่อรางวงศ์ฮั่นไม่พอใจจึงวางแผนกำจัดลิฉุยกุยกีเสีย
VS
จากนั้นก็ไปกราบทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ถึงแผนการที่จะกำจัดลิฉุยกุยกี ด้วยวิธียุให้สองเสือกัดกัน หลังจากผ่านไปไม่นานแผนการยุเสือสองตัวสู้กันก็สำเร็จ กองทัพของลิฉุยกุยกีสู้รบกันล้มตายเป็นอันมาก ลิฉุยให้สั่งทหารคุ้มครองพระเจ้าเหี้ยนเต้ไว้เพื่อรักษาความได้เปรียบของตัวเอง
ลิฉุยได้พาพระเจ้าเหี้ยนเต้หนีออกจากนอกวัง ส่วนกุยกีสู้กองทัพลิฉุยไม่ได้จึงเข้าไปยึดเมืองหลวงแล้วสั่งให้ทหารเผาเมืองให้สิ้น ลิฉุยเห็นเมืองหลวงโดนเผาจึงพาพระเจ้าเหี้ยนเต้ไปพักที่เมืองหลวงแห่งที่สองที่ตั๋งโต๊ะสร้างไว้
เอียวปิวและจูฮีต่างก็เสียใจที่แผนตัวเองทำให้พระเจ้าเหี้ยนเต้ต้องลำบาก ในขณะเดินทางได้ไม่นานจูฮีก็เป็นโรคหัวใจกำเริบถึงแก่ความตาย
พอกุยกีรู้ข่าวก็สั่งทหารไล่ตามตีขบวนเสด็จ ทั้งสองฝ่ายสู้รบกันสองเดือนเศษทหารก็ล้มตายเป็นอันมาก ฝ่ายขุนนางต่างก็ปรึกษากันและเสนอให้พระเจ้าเหี้ยนเต้เรียกกาเซี่ยงมาเข้าเฝ้าเพื่อปรึกษาราชการ กางเซี่ยงบอกขอเวลาคิดแผนการเสียก่อน พระเจ้าเหี้ยนเต้ก็จึงเริ่มโล่งใจ
จากนั้นขุนคนหนึ่งเสนอตัวไปเจรายุติกับกุยกี กุยกีจึงยอมในที่สุด จากนั้นก็ไปเจรจากับลิฉุย ลิฉุยนั้นไม่ยอม ขุนนางนั้นจึงกลับมาเรียนพระเจ้าเหี้ยนเต้ กางเซี่ยงจึงเสนอให้พระเจ้าเหี้ยนเต้มอบตำแหน่งอัครมหาเสนาบดีให้แก่ลิฉุยเพื่อเอาใจลิฉุย พระเจ้าเหี้ยนเต้ก็ตกลง
วิเคราะห์
เหล่าขุนนางได้วางแผนให้สองเสือฆ่าฟันกันจนทำได้พระเจ้าเหี้ยนเต้ต้องตกระกำลำบาก
ฝ่ายขุนนางต่างก็ไม่เข้าใจในความสัมพันธ์ระหว่างกาเซี่ยงและลิฉุย&กุยกี จึงเป็นการเรียกที่ปรึกษามาผิดคน
