ต่อมางอเก๋งซึ่งเป็นเจ้าเมืองตันเอี๋ยง และเป็นน้าของซุนเซ็ก ได้พิพาทกับโตเกี๋ยมเจ้าเมืองชีจิ๋ว ซุนเซ็กอาศัยอยู่ในเมืองกังหนำต่อไปไม่ได้เพราะต้องถือว่าเป็นปรปักษ์กับโตเกี๋ยมไปด้วยจึงหนีมาอยู่ด้วยกับอ้วนสุด เป็นลูกน้องอ้วนสุดตั้งแต่นั้นมา
หลังจากซุนเกี๋ยนได้ตายไปแล้วตราแผ่นดินก็ตกสืบทอดมายังซุนเซ็ก นับวันซุนเซ็กก็เสื่อมถอยลงจนได้มาเป็นลูกน้องของอ้วนสุดที่เมืองลำหยง อาจเป็นเพราะอาถรรพ์ของตราแผ่นดิน
อ้วนสุดได้สั่งให้ซุนเซ็กไปตีเมืองเก๋งกวนและเมืองโลกั๋ง ได้อย่างง่ายดาย แต่อ้วนสุดก็ไม่ได้ให้รางวัลความดีความชอบแก่ซุนเซ็กแต่อย่างใด ทำให้ซุนเซ็กเกิดขัดเคืองใจ จนนอนไม่หลับออกมาเดินเล่นคิดถึงซุนเกี๋ยนผู้เป็นบิดา
ที่เคยเป็นใหญ่ในลุ่มแม่น้ำแยงซีมาก่อนแต่ตัวเองต้องมาตกต่ำเพียงนี้ เมื่อคิดแล้วก็เสียใจร้องไห้จน จูตี ที่ปรึกษาเก่าของซุนเกี๋ยนมาเห็น จึงปรึกษากันหาทางที่จะเป็นใหญ่ในแคว้นกังตั๋งให้ได้ จูตี จึงเสนออุบายให้ซุนเซ็กบอกกับอ้วนสุดว่า งอเก๋งเจ้าเมืองตันเอี้ยงผู้เป็นน้าชายของตนกำลังขัดแย้งกับเล่าอิ้ว เจ้าเมืองเอียงจิ๋ว ต้องการขอทหารเพื่อไปช่วยป้องกันครอบครัว
