เสียงกวนอูดังขึ้นมา อาสาที่จะไปรบกับฮัวหยง ในท่ามกลางเจ้าเมือง 18 หัวเมือง อ้วนเสี้ยวจึงถามว่า "เจ้าเป็นใคร มีตำแหน่งอันใด" กองซุนจ้านจึงตอบแทนว่า "ท่านผู้นี้เป็นน้องของเล่าปี่ชื่อ กวนอู มีตำแหน่งเป็น พลทหารม้าถือเกาทัณฑ์" อ้วนเสี้ยวได้ยินก็โกรธจัดตวาดด่าว่าเป็นแค่ทหารเลวทำไมจึงกล้าอาสาออกไป เหมือนดูถูกแม่ทัพต่างๆ แถมยังดูถูกของทัพของตั๋งโต๊ะด้วยจากนั้นจึงไล่กวนอูออกไป
โจโฉนั้นเฝ้าดูเหตุการณ์มาตลอดจึงลุกขึ้นมาบอกอ้วนเสี้ยวว่า กวนอู ผู้นี้มีท่าทีห้าวหาญเป็นยิ่งนัก ถ้าไม่มีฝีมือจริงคงไม่กล้าอาสาออกไปสู้รบ ก็เกิดออกไปแล้วรบแพ้ประการใดจึงเอาตัวมาทำโทษภายหลังก็ไม่เสียหาย จากนั้นโจโฉจึงบอกให้ทหารนำสุรามาดื่มเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจให้กวนอูก่อนก่อนออกรบ
VS
กวนอูจึงกล่าวกับโจโฉว่า "ข้าเป็นเพียงทหารเลวไม่กล้ารับเกียรตินี้หรอก เอาไว้ข้าตัดหัวฮัวหยงมาได้จึงมาขอรับเกียรตินี้ภายหลัง"
บทวิเคราะห์
จะเห็นได้ว่าผู้นำอย่างอ้วนเสี้ยวนั้น เป็นคนถือยศถือศักดิ์ แถมยังเป็นคนใจคับแคบ ซึ่งต่างจากโจโฉที่มองปุ๊บก็รู้ปั้บว่ากวนอูมีฝีมือ อีกทั้งยังใจกว้างให้โอกาสทหารไร้ชื่อผู้นี้ อีกทั้งยังผูกใจด้วยการดื่มอวยพรให้เสียอีก
กวนอูออกไปรบได้ไม่นานก็กลับมาพร้อมหัวฮัวหยง ท่ามกลางความตกใจของแม่ทัพ กวนอูจึงเข้ามาขอรับเกียรติด้วยสุราจากโจโฉ โจโฉก็ตกใจรำพึงว่า "สุรามิืัทันหายอุ่น กวนฮูฟันหัวฮัวหยงหัวขาดเสียแล้ว...."
โจโฉนั้เหลือบมองไปที่เล่าปี่ เห็นเล่าปี่นั่งนิ่งสุขุมเยือกเย็นเป็นอย่างมาก ไม่ได้มีอาการตื่นเต้นใดๆทั้งสิ้น ราวกับว่ารู้ผลอยู่แล้วว่ากวนอูจะชนะ โจโฉจึงคิดในใจว่า เล่าปี่นั้นได้ยอดคนอย่างกวนอูมาช่วยเหลือ อนาคตสงสัยจะเป็นใหญ่โดยแน่แท้
