กองทัพอ้วนเสี้ยวมีทั้งทหารฝ่ายบุ๋นและบู้ที่พร้อมรบ แต่กองทัพของอ้วนเสี้ยวนั้นใหญ่มาก อาศัยอยู่เมืองโห้ลายที่เป็นเมืองเล็กเสบียงไม่เพียงพอ ฮันฮกเจ้าเมืองกิจิ๋วเป็นคนมีน้ำใจจึงให้ทหารนำเสบียงไปให้แก่อ้วนเสี้ยว
*ทางตอนเหนือนั้นเมืองที่อุดมสมบูรณ์นั้นมีอยู่ 2 เมืองใหญ่ๆคือ เมืองกิจิ๋วที่มีฮันฮกเป็นเจ้าเมือง และเมืองปักเป๋งที่มีกองซุนจ้านเป็นเจ้าเมือง
อ้วนเสี้ยวนั้นได้รับความช่วยเหลือจากฮันฮกแทนที่จะสำนึกบุญคุณแต่กลับคิดจะชิงเมืองกิจิ๋วมาเป็นของตัวเอง ห้องกีที่ปรึกษาของอ้วนเสี้ยวได้เสนอว่า อ้วนเสี้ยวนั้นเปรียบเสมือนจรเข้ใหญ่ที่มาอยู่น้ำตื้น จะทำอะไรก็ขัดสน จึงออกอุบายให้อ้วนเสี้ยวได้ยึดเมืองกิจิ๋วไว้เป็นของตัวเอง
ห้องกีนั้นเสนออุบายโดยบอกให้อ้วนเสี้ยวส่งหนังสือและสินบนไปให้กองซุนจ้านที่เมืองปักเป๋ง ให้ยกทัพมาตีเมืองกิจิ๋วหากตีสำเร็จจะแบ่งเมืองและทรัพย์สินให้ครึ่งหนึ่ง
เมื่อเป็นแบบนั้นแล้วฮันฮกเจ้าเมืองกิจิ๋วก็คงขอร้องให้เรา(อ้วนเสี้ยว)ไปช่วยเป็นแน่แท้ หลังจากเรายกทัพไปช่วย เราก็ถือโอกาสยึดเมืองกิจิ๋วเสียเลย แต่ถ้าฮันฮกไม่ขอให้เราไปช่วยและจะต่อสู้กับกองซุนจ้านเพียงลำพัง เราจึงค่อยยกทัพตีขนาบด้านหลังก็คงยึดเมืองไว้ได้โดยง่าย
เมื่อกองซุนจ้านได้รับหนังสือจากอ้วนเสี้ยวแล้วก็เกิดความโลภอีกทั้งยังคิดว่าถ้าตนได้ครอบครองเมืองกิจิ๋วกับเมืองปักเป๋ง กองทัพของตัวเองก็จะขยายใหญ่ขึ้นและมีอำนาจมากขึ้น จึงรับทำตามข้อเสนอของอ้วนเสี้ยว
วิเคราะห์
การกระทำของอ้วนเสี้ยวครั้งนี้นอกจากจะไม่ตั้งหน้าตั้งตาต่อสู้ทรราชตั๋งโต๊ะแล้ว ยังก่อสงครามระหว่างขุนศึกอยู่เรื่อยๆ ทำให้ขุนศึกต้องบาดหมางกันทำให้แผ่นดินยิ่งเกิดจราจลมากขึ้น ถ้าหากอ้วนเสี้ยวตั้งหน้าตั้งตาเมื่อครั้งรวบรวมทัพ 18 หัวเมือง ก็ไม่น่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ได้...