เล่าปี่เมื่อได้ยินคำสั่งอ้วนเสี้ยวดังนั้นแม้ตกใจแต่ก็ตั้งสติเยือกเย็นและสุขุม "เหตุใดท่านมาดูเบาฟังความข้างเดียวฉะนี้ ข้าพเจ้าเสียบ้านเมืองและครอบครัว เหลือเพียงตัวคนเดียวมาพึ่งท่าน ก็เพราะโจโฉยกมาทำอันตราย กวนอู เตียวหุย น้องข้าพเจ้านั้นจะเป็นหรือตายประการใดนั้นก็ยังไม่รู้ ซึ่งทหารหน้าแดง หนวดยาวนั้นจะมีแต่กวนอูผู้เดียวหรือ?"
อ้วนเสี้ยวได้ยินคำเล่าปี่ก็เกิดความลังเลและเอนเอียงไปทางคำพูดของเล่าปี่ แล้วก็อันมาตำหนิชีสิวว่าเกือบทำให้ตนต้องฆ่าเล่าปี่เสียแล้ว ว่าแล้วอ้วนเสี้ยวก็ไล่ชีสิวออกไปข้างนอก
บุนทิวทหารเอกที่มีฝีมือมากของอ้วนเสี้ยวอีกผู้หนึ่งจึงขออาสาไปรบกับโจโฉอันบุนทิวผู้นี้ "มีกำลังมาก สูงหกศอก หน้าดำดุจดังหมี แล้วฝีมือกล้าหาญ" อ้วนเสี้ยวฟังคำอาสาของบุนทิวแล้วก็มีความยินดี สั่งให้บุนทิวออกรบเตรียมลำเลียงทหารข้ามแม่น้ำฮวงโห ชีสิวที่อยู่ข้างนอกได้ยินก็แย้งว่า ควรตั้งค่ายอีกฝากนึงของแม่น้ำ หากข้ามน้ำไปโจโฉบุกมาเราจะไม่มีทางหนี
อ้วนเสี้ยวได้ยินชีสิวขัดคอขึ้นมาก็โกรธชีสิวเป็นอันมาก ด่าชีสิวต่างๆนาๆ ชีสิวได้ยินเช่นนั้นก็เดินทางไปและทอดถอนใจใหญ่รำพึงว่า อ้วนเสี้ยวนั้นทำการประมาทโจโฉยิ่งนัก ชีสิวได้ลากลับบ้านไปไม่เข้ามาทำราชการอีกเลย
ฝ่ายเล่าปี่จึงขออาสาติดกองทัพของบุนทิวไปด้วย อ้างว่าจะช่วนบุนทิวในการรบ อ้วนเสี้ยเห็นดังนั้นก็อนุญาติ แท้ที่จริงแล้วเล่าปี่ต้องการไปดูด้วยตาตนเองว่า บุคคลที่สังหารงันเหลียงนั้นใช่กวนอูน้องร่วมสาบานของตนหรือไม่
ทางด้านโจโฉเมื่อชนะศึกกับงันเหลียงแล้วจึงถวายพระเจ้าเหี้ยนเต้ให้ตำแหน่งกวนอู ต่อมาโจโฉได้ข่าวว่าบุนทิวกำลังจะข้ามน้ำมายังแดนฮูโต๋ก็เรียกทหารมาประชุม โจโฉออกบุบายให้เอากองเสบียงไว้ทัพหน้า ให้กองทหารไว้ทัพหลัง ลิยอยเห็นแผนการโจโฉแปลกๆจึงทัดทวง แต่โจโฉก็บอกไปว่า "วันหนึ่งข้างหน้าท่านก็จะแจ้งซึ่งความคิดของเรา"
พอถึงเวลาออกศึกบุนทิวได้ตีกองทัพหน้าของโจโฉที่เป็นกองเสบียงแตกย่อยยับ ทั้งปีกซายปีกขวาของโจโฉก็ไม่มีเกราะคุ้มกันจึงแพ้อีก
ซุนฮิวแจ้งในอุบายของโจโฉจึงได้ปรามทหารเหล่านั้นว่า พวกเจ้าอย่าเสียขวัญไปเลย การครั้งนี้กองทัพของเรากำลังเปรียบ โจโฉได้ยินคำซุนฮิวก็หัวเราะชอบใจ
กองทัพของบุนทิวได้ชัยชนะก็ฮึกเหิมบุกมาอย่างต่อเนื่องไปเจอกองสุ้มของโจโฉ ทหารโจโฉได้ฆ่าฟันทหารของบุนทิวล้มตายลงเป็นอันมาก โจโฉจึงสั่งการว่าผู้ใดจะอาสาไปจับตัวบุนทิว เตียวเลี้ยวกับซิหลงจึงขออาสา บุนทิวเห็นเตียวเลี้ยวควบม้ามา บุนทิวจึงยิงเกาทัณฑ์ไปถูกพู่หมวกของเตียวเลี้ยวขาด เตียวเลี้ยวไม่ตกใจยังมุ่งหน้าไปยังบุนทิน บุนทิวจึงยิกอีกครั้งไปถูกหมวกเกราะที่ครอบหน้าผากเตียวเลี้ยว เตียวเลี้ยวตกจากหลังม้า บุนทิวควบม้าใช้ง้าวพาดไปยังเตียวเลี้ยว แต่ว่าซิหลงได้เข้ามาช่วยไว้ทัน
ซิหลงกับบุนทิวสู้รบกัน ซิหลงเห็นท่าทีจะสู้ไปได้จึงพาเตียวเลี้ยวกลับค่าย โจโฉเห็นทหารทั้ง 2 เสียทีก็ตกใจ แต่ทันใดนั้นเองก็เห็นกวนอูควบม้าไปรอปะทะกับบุนทิว
ม้าเซ็กเธาว์ได้พากวนอูฝ่าเข้าไปในกองทหารของบุนทิวอย่างสายฟ้าแล็บ สู้รบกับบุนทิวได้ไม่นาน บุนทิวก็โดนง้าวของกวนอูฟันตกม้าตาย ทหารของโจโฉไล่ฆ่าฟันทหารของบุนทิวตายเป็นอันมาก
