ประวัติซุนเกี๋ยน

ซุนเกี๋ยน มีกิริยาดั่งเืสือ หร้าผากใหญ่ยาว เกิดเมืองต๋องง่อ ได้ช่วยชาวบ้านกำจัดโจรวิ่งราว จนเจ้าเมืองรู้จึงให้ซุนเกี๋ยนนั้นมารับราชการทหาร สร้างความดีความชอบจนพระเจ้าเลนเต้แต่งตั้งเป็นกรมการหัวเมือง

ช่วงที่เกิดโจรโพกผ้าเหลือง จูฮีเป็นคนบ้านเดียวกับซุนเกี๋ยนได้แนะนำให้ซุนเกี๋ยนไปอาสาปราบโจรโผกผ้าเหลือง ซุนเกี๋ยนจึงตามจูฮีไป ไม่ว่าจะรบครั้งไหนๆชัยชนะก็มีแก่ซุนเกี๋ยน

ได้เข้าร่วมกองทัพ 18 หัวเมืองกำจัดตั๋งโต๊ะ แถมยังเป็นกองทัพหน้าในการสู้รบในสงครามนี้ มีชัยชนะเหนือตั๋งโต๊ะจนตั๋งโต๊ะต้องเผาเมืองลกเิี๋อี๋ยงหนีไปยังเมืองเตียงอัน

จนได้รับฉายาว่า "พยัคฆ์กังตั๋ง" หรือ "เสือขาวแห่งกังตั๋ง"

ซุนเกี๋ยนได้พบตราหยกแผ่นดินโดยบังเอิญในศพหญิงรับใช้ในวังที่กระโดดบ่อน้ำตาย ลูกน้องและคนของซุนเกี๋ยนจึงสรรเสริญว่า ซุนเกี๋ยนเป็นผู้มีบุญต่อไปจะได้เป็นฮ่องเต้ ซุนเกี๋ยนจึงคิดสถาปนาเมืองกังตั๋งให้ขึ้นมาเข้มแข็งบ้าง ซึ่งต่อมาถือได้ว่าเป็นพื้นฐานสำคัญให้กับการตั้งตัวของง่อก๊ก มีภรรยาชื่องอฮูหยิน มีบุตร 4 คนคือ ซุนเซ็ก ซุนกวน ซุนเสียง และ ซุนของ มีลูกน้องคู่กาย 3 คนคือ เทียเภา ฮันต๋ง  อุยกาย

ซุนเกี๋ยนนั้นได้ครองเมืองเตียงสาก็เริ่มเป็นใหญ่ในดินแดนนี้มีกองกำลังและทหารเพิ่มขึ้น มีความแค้นบาดหมางกับเล่าเปียว เพราะเล่าเปียวได้รับคำสั่งมาจากอ้วนเสี้ยวให้มาสกัดกั้นทัพของซุนเกี๋ยนไม่ให้กลับเมือง และขอตราหยกแผ่นดินที่ซุนเกี๋ยนเก็บได้เพื่อนำไปให้อ้วยเสี้ยว (พูดง่ายๆอ้วนเสี้ยวจะเอาไปตั้งตัวเป็นใหญ่เอง อิอิ)

ซุนเกี๋ยนจึงตัดสินใจจะยกทัพไปตีเมืองเกงจิ๋วที่เล่าเปียวครองอยู่ทหารหลายคนคัดค้่านแต่ซุนเกี๋ยนก็ไม่ฟังจนต้องถูกเกาทัณฑ์ยิงหาดังห่าฝนจนทนพิษบาดแผลไม่ไหวตายลงในที่สุด

ตั๋งโต๊ะกลัวซุนเกี๋ยนมากจนกล่าวออกมาว่า "ถ้าซุนเกี๋ยนไม่ตาย ตั๋งโต๊ะก็คงนอนหลับได้อย่างไม่สนิท"

หลังจากซุนเกี๋ยนตายแล้ว ซุนเซ็กผู้บูตรก็ได้สืบทอดเจตนารมจนตั้งตัวในดินแดนกังตั๋งได้สำเร็จ