ถ้าพูดภาษาบอลก็คือเกมเปลี่ยนและเล่าปี่ได้ครองบอล ก่อนหน้านี้เล่าปี่แทบจะไม่มีเมืองอยู่ ยืมจมุกซุนกวนหายใจ เป็นรองในทุกๆด้าน บัดนี้กองทัพโจโฉแตกพ่าย ทหารโจโฉลดลง กองทัพเมืองกังตั๋งก็เช่นกัน ทำศึกกับโจโฉอยู่อย่างต่อเนื่อง หลังจากศึกเซ็กเพ็กแล้ว ตอนนี้จิวยี่ยังต้องทำศึกกับโจหยินอีก ศึกสามเส้าเกิดจึงเกิดขึ้น หากสองฝ่ายห้ำหั่นกัน อีกฝ่ายก็จะชิลๆ มีได้เปรียบสูง
สถานการณ์ของโจโฉนั้นบัดนี้ก็ไม่ได้มีกำลังพอที่จะยึดดินแดนทางภาคใต้ได้แล้ว หากเล่าปี่และซุนกวนจับมือกัน ฝ่ายเล่าปี่เองก็มิได้ต้องการแตกหักกับซุนกวน เนื่องจากยังต้องพึ่งพาอาศัยกันอยู่ แต่ฝ่ายซุนกวนนั้นน่าจะเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบ
ทางด้านโจหยินและโจหองยกทัพออกมาโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่รู้ว่าตัวเองเสียเมืองไปแล้วด้วย กำลังจะเข้าปล้นค่ายจิวยี่ พอเข้าไปในค่ายเห็นเงียบผิดสังเกตุ ทันใดนั้นฮันต๋งและเจียวขิมบุกกระนาบเข้ามาตีโจหยินและโจหอง โจหยินและโจหองตกอยู่ในวงล้อม กำเหลงจึงได้เข้ามาซ้ำเติมอีกแรง จนกองทัพโจหยินและโจหองแตกกระเจิง
เมื่อจิวยี่มีชัยจึงยกทัพไปยังเมืองลำกุ๋นเพื่อไปยึด แต่แล้วเห็นธงที่กำแพงเขียนว่า จูล่ง ก็ตกใจโกรธแค้นข้งเบ้งมากที่มาชิงเมืองตัดหน้า จิวนี่จึงพยายามจะตีเมือง จูล่งจึงสั่งให้ทหารที่กำแพงยิงระดมยิงเกาทัณฑ์ไล่จิวยี่ออกไป
จิวยี่เห็นว่าเกินกำลังที่จะตีเมืองจึงคิดที่จะไปยึดเมืองเกงจิ๋วและเมืองซงหยงแทน ไม่นานทหารลาดตระเวนก็มาแจ้งกับจิวยี่ว่า บัดนี้เมืองเกงจิวและเมืองซงหยง ตกเป็นของเล่าปี่ไปเสียแล้ว ทหารลาดตระเวนจึงเล่าความถึงอุบายที่ขงเบ้งใช้ยึดเมืองให้จิวยี่ฟังทุกประการ จิวยี่ได้ฟังก็โกรธขงเบ้งเป็นอันมาก
จิวยี่ : "เสียแรงที่เราวางแผนมาช้านาน ขงเบ้งมาชิงเอาเมืองไปได้เสียนี่ ข้าต้องฆ่าขงเบ้งเสียจงได้"
โดยแรงความโกรธและโมโห จิวยี่โดนพิษเกาทัณฑ์สลบลงไป
แหม..ดั่งสุภาษิตที่ว่า ปลาใหญ่กินปลาเล็ก ปลาจิวยี่กินปลาโจหยิน ปลาขงเบ้งกินทุกปลา เฮ้อออออ....
