โลซกเสนอตัวขออาสาไปพูดคุยกับเล่าปี่และขงเบ้งเอง โลซกจึงเดินทางไปที่เมืองเกงจิ๋วพบเล่าปี่และขงเบ้ง ส่วนเล่าปี่และขงเบ้งเองเมื่อกี้ว่าโลซกมาก็เตรียมการไว้พร้อมหมดแล้ว
โลซกจึงเปิดจากไปว่า : "โจโฉได้ยกทัพบุกลงใต้เพื่อกำจัดท่าน ซุนกวนนายเราเห็นแต่ไมตรีและมีน้ำใจช่วยเหลือท่าน สุญเสียทหารและเสบียงเป็นจำนวนมากในศึกเซ็กเพ็ก หลังจากนั้นจิวยี่ก็ยกทัพไปรบโจหยินกับโจหอง จนทหาร 2 นายนี้ต้องแพ้กลับเมืองหลวง ตัวท่านนั้นคอยจังหวะฉวยโอกาสมายึดไป มันเป็นการไม่ชอบธรรม ข้าพเจ้าจึงมาขอ 3 หัวเมืองนี้คืนแก่กังตั๋งเพื่อไมตรีของเราสองฝ่ายด้วยเถิด"
โลซกเปิดประเด็นพูดถึงความชอบธรรมแบบนี้ ขงเบ้งของเราก็ขออ้างความชอบธรรมบ้าง
ขงเบ้ง : "อัน 3 หัวเมืองนี้ เดิมทีเป็นของเล่าเปียว ท่านก็รู้ว่าเล่าเปียวกับเล่าปี่นายเรา ชอบคอกัน เป็นพี่เป็นน้อง ถึงเล่าเปียวตายเล่ากี๋ผู้เป็นลูกก็ยังอยู่ เล่าปี่นายเรายก 3 หัวเมืองนี้คืนแก่เล่ากี๋ลูกเล่าเปียว ส่วนเล่าปี่นายเราเป็นอาช่วยหลานมันก็เป็นความชอบธรรมมิใช่หรือ?"
โลซก : "ที่ท่านพูดมาก็จริงอยู่ แต่ไหนท่านจึงส่งเล่ากี๋ไปอยู่เมืองกังแฮหล่ะ แล้วตัวท่านเองก็มาอาศัยอยู่เมืองเกงจิ๋ว มันไม่ผิดหรอกหรือ?"
ขงเบ้ง : "ฮ่าๆๆ ท่านรู้ได้อย่างไรว่าเล่ากี๋ไม่ได้อยู่ที่นี่....ข้าพเจ้าจะเชิญเล่ากี๋ออกมาพบท่านให้หายข้อสงสัย"
ขงเบ้งจึงเชิญเล่ากี๋มาทักทาย เล่ากี๋นั้นมีอาการป่วยทรุดโทรมเป็นอันมาก เมื่อเล่ากี๋มาพบโลซกแล้วก็กลับไปพักผ่อนรักษาตัว
โลซก : "มันก็จริงที่ท่านว่า แต่ถ้าหากเล่ากี๋สิ้นบุญแล้วท่านจะว่าประการใด?"
ขงเบ้ง : "เอาไว้ถึงวันนั้นเราค่อยว่ากันใหม่"
โลซก : "หากเล่ากี๋สิ้นบุญท่านต้องมอบ 3 หัวเมืองนี้ให้แก่ซุนกวนนายเรา เอาเป็นว่าตกลงตามนี้"
ขงเบ้ง : "ดีๆ"
ขงเบ้งตอบแบบปัดๆ โลซกเองก็ไม่อยากเซ้าซี้จึงกลับไปรายงานให้จิวยี่ฟังทุกประการ จิวยี่ได้ฟังก็โกรธโลซกเป็นอันมาก
จิวยี่ : "เล่ากี๋มันอายุยังน้อยกว่าพวกเราเสียอีก เมื่อไหร่มันจะตายหล่ะ?"
โลซก : "เราเห็นเล่ากี๋อาการทรุมโทรมหนัก ป่วยเป็นโรคหลายชนิดคงอยู่อีกได้ไม่นาน"
จิวยี่ฟังแล้วไม่ค่อยสบอารมณ์นัก แต่ทันใดนั้นทหารได้ส่งจดหมายจากซุนกวนมายังจิวยี่ความว่า บัดนี้ซุนกวนได้ยกทัพไปรบกับเตียวเลี้ยวที่เมืองหับป๋า จึงขอให้จิวยี่ได้แบ่งทหารไปช่วยด่วน
