เจาเมืองเจียนตองจึงสั่งให "ซุนเกี๋ยน" จัดตั้งกองกําลังอาสาสมัครไปรวมสมทบกับกองทัพจากเมืองหลวงปราบโจรโพกผาเหลือง
อัน "ซุนเกี๋ยน" นั้น "กิริยาเหมือนเสอ หนาผากใหญ หนายาว" เปนคนแข็งแรงกลาหาญ เมื่ออายุ 17 ปไปเมืองเจียนตองกับ บิดาพบโจรปลนราษฎรเอาของมาแบงปนกัน "ซุนเกี๋ยน" ใชความกลาหาญบุกเขาไปไลโจรโดยลําพัง ฆาโจรไดคนหนึ่ง อีก 9 คนหนีไปได กิตตศัพทรูถึงเจาเมืองจึงใหเอาตัวเขาไป
รับราชการเปนทหาร
เกิดกบฏขึ้นในเมืองเจียนต๋อง ซึ่งเป็นผลต่อเนื่องจากความจลาจลในแผ่นดิน "หือฉง" ตั้งตัวขึ้นเป็นเจ้า
"ซุนเกี๋ยน" ได้เกลี้ยกล่อมชาวเมืองให้เข้าร่วม และไปรบกับฝ่ายกบฏ ปราบกบฏได้สําเร็จ ผู้รักษาเมืองจึงมี
หนังสือกราบบงคมทล รายงานความชอบของ "ซุนเกี๋ยน" ต่อพระเจ้าเลนเต้ แต่เรื่องเงียบหายไป ซึ่งอาจเกิด
จากขันทีกักเก็บเรื่องไว้ เพราะช่วงนั้นมความเป็นไปได้ว่า "ซุนเกี๋ยน" ยังไม่เข้าใจในระบบส่วยสินบนของสิบ
ขันทีจึงไม่ได้ไปติดต่อ ขอเป็นพวก หรือมิฉะนั้น คุณธรรมในใจตนยังเข้มแข็ง จึงไม่ยอมตนเข้าสู่ระบบส่วย
สินบนของขันทีก็เป็นได้
เมื่อได้รับคําสั่งจากเจ้าเมืองเจียนต๋องแลว "ซุนเกี๋ยน" จึงจดระดมพลอาสาสมัครจากชาวเมืองเจียนต๋อง และจากทหารของ "เมืองอ้วนเซีย" ที่แตกทัพ ได้คนประมาณ 1,500 จึงยกไปปราบโจร "ซุนเกี๋ยน" แห่งเมืองตองฮ่อจึงได้เข้าสู่สมรภูมิ ปราบโจรโพกผ้าเหลือง ด้วยประการฉะนี้
