VS
เมื่อขงเบ้งออกมาเจอโลซกสงครามการทูตก็บังเกิดขึ้น โลซกเป็นฝ่ายรุกก่อน
โลซก : "ข้าพเจ้าได้ยินชื่อเสียงของท่านวันนี้ได้มาพบเป็นบุญจริงๆ"
ขงเบ้ง : "อันชื่อเสียงที่ได้ยินนั้นมันเกินความจริงไปหน่อย สติปัญญาของข้าพเจ้านั้นมีน้อยนิด จึงทำให้เล่าปี่นายข้าต้องลำบาก" ขงเบ้งพยายามถ่อมตนเพื่อเปิดทางให้โลซกรุกเข้ามาอีก
โลซก : "งั้นข้าพเจ้าขอถามท่านหน่อยว่า ตอนที่ท่านรบกับโจโฉนั้นใช้อุบายอันใด"
ขงเบ้ง : "อันกองทัพของโจโฉนี้มีมากกว่าร้อยหมื่น ยกทัพมาครั้งนี้หวังจะเหยียบแผ่นดินให้จมลงในมหาสมุท ตัวโจโฉนั้นมีสติปัญญาเป็นอันมาก แม้ลิโป้ อ้วนสุด อ้วนเสี้ยว ที่ว่าเข้มแข็ง มีทหารมากกว่าโจโฉ ก็ยังต้องแพ้โจโฉ บัดนี้โจโฉยึดหัวเมืองทางเหนือไว้หมดสิ้น กำลังจะมุ่งสู่ใต้ พร้อมเหล่าขุนพลอันกล้าแกร่งและที่ปรึกษาผู้ชาญฉลาดอันมากมาย ข้าพเจ้าจึงไม่สามารถสู้รบกับโจโฉได้ตลอด กำลังฝั่งเรามีน้อยจึงต้องหนีมายังเมืองกังแฮเพื่อเอาตัวรอด"
ขงเบ้งบรรยายภาพแสนยานุภาพของโจโฉ เพื่อข่มขวัญให้โลซกตกใจ แต่โลซกก็ยังทำท่าทีนิ่งเพื่อมิให้ต้องเผยความกลัวของตนออกมา
โลซก : "ท่านคิดแค่จะหนีเอาตัวรอดมาที่เมืองกังแฮเท่านั้นเองเหรอ? ท่านมีแผนที่จะไปตั้งหลักที่ใดต่อ?"
โลซกพยายามเปิดทางให้ขงเบ้งออกปากต้องขออาศัยใบบุญของเมืองกังตั๋ง แม้ขงเบ้งเองซึ่งต้องการอาศัยความช่วยเหลือของซุนกวนแต่ขงเบ้งต้องการถือไพ่ที่เหนือกว่าจึงมิยอมออกปากขอก่อน ขงเบ้งจึงทำท่าทีล่อลวงโลซกต่อไป
ขงเบ้ง : "อาวสิ้วเจ้าเมืองซังงาวเป็นคนชอบกันกับเล่าปี่นายเรา เราคิดที่จะเสนอให้นายเราไปอาศัยอยู่ด้วย"
โลซกเห็นขงเบ้งไม่ยอมขอตนอาศัยก็ผิดหวัง จึงพยายามพูดปิดทางมิให้ขงเบ้งต้องไปอาศัยกับอาวสิ้ว
โลซก : "อันเมืองซังงาวนั้นผู้คนก็น้อย เสบียงก็น้อย แต่ตัวอาวสิ้วเองก็ยังรักษาดูแลตัวเองมิได้ เหตุใดจึงจะอาจรักษาผู้อื่นได้เล่า เรามิเห็นด้วย"
หลังจากโลซกปิดทางอาวสิ้วแล้ว โลซกคิดว่าขงเบ้งคงเหลือที่พึ่งสุดท้ายก็คือเมืองกังตั๋ง ซึ่งเป็นเมืองใหญ่พร้อมด้วยทั้งคนและเสบียง จึงพยายามบีบให้ขงเบ้งต้องเอ่ยปากขอ อาศัยซุนกวนอยู่ที่เมืองกังตั๋ง ถ้าเป็นเช่นนี้ฝ่ายเล่าปี่เองก็จะตกเป็นฝ่ายผู้อาศัย
หากมองว่าระหว่างโลซกและขงเบ้งกำลังเล่น casino กันอยู่ เงินเดินมพันของทั้ง 2 ฝ่ายต่างกันมาก ฝ่ายเล่าปี่มีเงินเดิมพันอันน้อยนิด เนื่องจากว่าเงินในตัวก็ไม่ได้มีมาก ส่วนเงินเดิมพันของซุนกวนนั้นมีมากกว่ามาก นั่นคือเมืองกังตั๋งทั้งเมือง จึงทำให้โลซกนั้นร้อนรนกว่าและอยากจะรีบปิดฉากการเดิมพันโดยเร็วที่สุด
ขงเบ้ง : "ที่ท่านพูดมามันก็ถูก แต่ข้าพเจ้านั้นหมดที่พึ่งแล้วจริงๆ นายเรากับซุนกวนนั้นก็มิได้ชอบคอกันไหนเลยซุนกวนจะให้อาศัยอยู่ จำต้องไปอาศัยอยู่กับอาวสิ่วเสียก่อนค่อยหาทางคิดอ่านต่อไป"
โลซกหมดหนทางเกรงว่าการใหญ่ของนายตนจะเสียไปจึงจึงคว่ำไพ่ของตนยอมเสียเงินเดิมพันเล็กน้อยเพื่อที่รักษาเงินก้อนโตยังคงไว้
โลซก : "ถ้าเป็นแบบนี้ เหตุใดเล่าปี่จึงไม่ลองส่งทูตไปเจรจากันซุนกวนเสียก่อน ค่อยไปอาศัยกับอาวสิ้วก็ยังไม่สาย"
ก็เป็นอันว่าบรรลุเป้าหมายขงเบ้งแล้ว เหลือแต่ให้โลซกนั้นเอ่ยปากวานขงเบ้งให้ไปเมืองกังตั๋งด้วยเท่านั้น
ขงเบ้ง : "กองทัพเราพึ่งหนีมา ดังนั้นเราจึงไม่มีทูตที่จะไปเจรจาว่าด้วยซุนกวน"
โลซก : "บัดนี้จูกัดกิ๋นพี่ชายของท่านรับราชการอยู่ด้วยซุนกวนที่เมืองกังตั๋ง หากเป็นคนอื่นเป็นทูตไปก็ไม่สนิทใจเท่ากับตัวท่านไปเอง ข้าพเจ้าเห็นว่าตัวท่านนั่นแหละที่ชอบจะเป็นทูตไปกังตั๋งในครั้งนี้"
ก็เป็นอันว่าสงครามการทูตยกแรกระหว่าง ขงเบ้งกับโลซกนั้น ขงเบ้งได้บรรลุเป้าหมายทุกประการ ขงเบ้งต้องเดินทางไปยังเมืองกังตั๋งเพื่อทำสงครามทูตกับอีกหลายๆเกม ไม่ว่าจะเป็นเหล่าที่ปรึกษาแห่งเมืองกังตั๋ง ซุนกวนเจ้าเมืองกังตั๋ง และจิวยี่เสนาธิการใหญ่
