ครั้นโจโฉยกทัพมาถึงเมืองเกงจิ๋ว ชัวมอและเตียวอุ๋น ก็กลัวรักษาตัวรอดเป็นยอดคนก็เลยยอมแพ้แก่โจโฉ โจโฉยกทัพมาไม่ได้เสียทหารแม้แต่คนเดียว แถมยังได้เมืองเกงจิ๋วมาฟรีๆก็ยินดี
โจโฉยึดเมืองเกงจิ๋วได้แล้วจึงเรียกแม่ทัพใหญ่เมืองเกงจิ๋วมาคุย ซึ่งแม่ทัพใหญ่นั้นมีอยู่ 2 คนก็คือ ชัวมอและเตียวอุ๋น โจโฉจึงถามทหารทั้ง 2 ว่า
โจโฉ : "เราได้ยินกิตติศัพท์มาแต่ก่อนว่าเมืองเกงจิ๋วนี้เป็นหัวเมืองใหญ่ฝ่ายใต้ อุดมสมบูรณ์ยิ่งนัก อยากจะทราบว่ามีทหารและเสบียงอาหารมากน้อยเท่าใด"
ชัวมอ : "ในเมืองเกงจิ๋วนี้มีทหารม้า 5 หมื่น ทหารเดินเท้า 5 หมื่น ทหารเรือ 8 หมื่น รวมแล้วประมาณ 20 หมื่น ส่วนเสบียงอาหารนั้นอุดมสมบูรณ์ พอเพียงที่จะเลี้ยงดูทหารและไพร่พลได้ถึงหนึ่งปี"
โจโฉ : "อยากจะทราบต่อไปว่ามีเรือรบอยู่ทั้งหมดจำนวนเท่าใด"
ชัวมอ : "บัดนี้ทหารเรือมีอยู่ 7 พันเศษ"
โจโฉยึดเมืองได้แล้วไม่ได้ปริปากถามเล่าจ๋องซักคำ โจโฉคิดว่าเล่าจ๋องยังเด็กคงไม่มีสติปัญญาที่จะคุมทัพได้ โจโฉจึงถามข้อมูลข่าวสารด้านการสงครามเกี่ยวกับกำลังพลแลอาวุธ เสบียงอาหาร จากนั้นโจโฉจึงแต่งตั้ง ชัวมอเป็นแม่ทัพเรือ และเตียวอุ๋นเป็นรองแม่ทัพเรือ
ทั้ง 2 ก็ยินดีที่ได้ยศเช่นเคยแล้วก็ลาจากไป ซุนฮิวเห็นโจโฉทำเช่นนั้นก็ติงโจโฉว่า ทหาร 2 คนนี้เป็นคนขี้ประจบสอพลอเลี้ยงไว้ไม่ได้ โจโฉได้ยินก็หัวเราะ โจโฉจึงบอกว่า "เราทำการทั้งนี้ปรารถนาจะเอาใจไว้ จะได้ฝึกสอนทหารเราให้สันทัด แล้วกำจัดเสียเมื่อปลายมือ จะยากง่ายอะไรเล่า" ซึ่งถือว่าโจโฉได้มองข้าม step ไปไกลแล้วเนื่องจากต้องการให้ 2 คนนี้ฝึกทางเรือให้แก่โจโฉ
อันเมืองที่ถนัดทางเรือก็มีแต่เมืองเกงจิ๋วและเมืองกังตั๋ง โจโฉเองก็รู้ว่าหากทหารตนสามารถรบทางเรือได้ ก็จะสามารถไปต่อกรกับซุนกวนได้เช่นกัน
