เล่าปี่ได้อพยพคนมาหน้าประตูเมืองซงหยง แล้วบอกกับทหารที่อยู่บนกำแพงว่า ให้ไปแจ้งแก่เหล่าจ๋องหลานเราว่าเรายกทัพมาดี มิได้มาชิงเมืองแต่อย่างใด ยกทัพมาครั้งนี้พาประชาชนมาลี้ภัยคุกคามของโจโฉ
ชัวมอทราบความจึงสั่งทหารยิงเกาทัฑณ์ไปที่เล่าปี่ เล่าปี่เห็นเช่นนั้นรีบถอยระยะออกมา จากนั้นมีชายผู้หนึ่ง สวมเกราะขี่ม้าศึกพร้อมทหารอีกร้อยเศษ ฆ่าฟันทหารรักษาประตูเมืองล้มตายลงจนหมดสิ้น เปิดประตูเมืองซงหยงออกแล้วร้องมาทางเล่าปี่ว่า
"ขอเชิญท่านพาอาณาประชาราษฎรเข้ามาในเมืองซงหยง ข้าพเจ้าอุยเอี๋ยนชาวเมืองงีหยง จะช่วยเหลือท่านกำจัดไอ้พวกนี้เอง" ชัวมอเห็นดังนั้นก็โกรธ ยกทัพลงมาสู้รบกับอุ๋ยเอี๋ยน เล่าปี่เห็นทหารเมืองเกงจิ๋วรบกันเองก็จึงตัดสินใจถอยห่างเพราะคิดว่าตัวเองเป็นตนเหตุของการแตกคอกัน
ขงเบ้งจึงเสนอว่าให้ไปอาศัยที่เมืองกังเหลง ซึ่งเป็นหัวเมืองขึ้นต่อเมืองเกงจิ๋ว เป็นชัยภูมิที่พอจะป้องกันรักษาตัวไม่ให้ได้รับอันตรายได้ เล่าปี่ได้ฟังก็เห็นชอบ จึงออกคำสั่งให้ทหารและราษฎรทั้งปวงเคลื่อนออกจากประตูเมืองซงหยงตรงไปทางเมืองกังเหลงทันที
จากนั้นขงเบ้งจึงเขียนหนังสือสั่งให้จูกัดจุนผู้น้องให้พาครอบครัวตนหนีออกจากเมืองซงหยงทันที ขงเบ้งเองก็รู้ว่าหากไม่ทำเช่นนั้นโจโฉก็ต้องจับครอบครัวตนเป็นตันประกันเช่นเดียวกับที่เคยเกิดขึ้นกับชีซีมาแล้ว
การเดินทางของเล่าปี่นั้นล่าช้าเนื่องจากพาประชาชนมาด้วย จนมาถึงเมืองกังเหลง ขงเบ้งรู้ข่าวว่าโจโฉกำลังเคลื่อนพลมาไกล้ถึงเมืองกังเหลงแล้ว ขงเบ้งจึงสั่งกวนอูให้ไปแจ้งแก่เล่ากี๋ที่เมืองกังแฮ ยกทัพมาช่วยเมืองกังเหลงทันที จากนั้นกวนอูพร้อมซุนเขียนจึงรีบเดินทางไปหาเล่ากี๋
จากนั้นขงเบ้งจึงสั่งให้เตียวหุยคุ้มกันหลัง ส่วนจู่ลงให้คุ้มกันครอบครัวของเล่าปี่พร้อมอาเต๊าลูกเล็กของเล่าปี่อีกด้วย
เมื่อเล่าจองทราบข่าวว่าโจโฉยกทัพมาถึงเมืองซงหยงดินแดนของเมืองเกงจิ๋วแล้วก็ตกใจ เรียกที่ปรึกษามาหารือ ได้ข้อสรุปว่า "ให้ยอมแพ้แก่โจโฉ" แล้วก็รับกองทัพโจโฉเข้ามาในเมือง
