เล่าปี่ได้เข้าไปพบโจโฉ จึงรายงานการศึกทั้งปวงให้โจโฉทราบแล้วว่า บัดนี้เมืองเสียวพ่ายเสียแก่ศัตรูแล้ว กวนอู เตียวหุย น้องร่วมสาบานของข้าพเจ้าก็มิรู้ว่าพลัดพรากเป็นตายประการใด แม้กระทั่งครอบครัว บุตรภรรยาและสมัครพรรคพวกจะเป็นตายร้ายดีประการใดก็ไม่แจ้ง ว่าแล้วเล่าปี่ก็ร้องไห้ โจโฉเห็นเล่าปี่ร้องไห้ก็แสร้งร้องไห้ทำทีเป็นสงสารเล่าปี่ตามไปด้วย
จากนั้นโจโฉยกกองทัพไปสบทบ แฮหัวเอี๋ยน ลิเตียน และลิยอย โจโฉครั้นทราบความจึงเข้าไปเยี่ยมแฮหัวตุ้น ซึ่งบัดนี้ป่วยหนัก แฮหัวตุ้นเมื่อรู้สึกตัวว่าโจโฉมาเยี่ยมก็ดีใจ โจโฉจึงสั่งทหารให้พาแฮหัวตุ้นกลับไปรักษาที่เมืองหลวง
ตันก๋ง และจงป้าได้เกลี้ยกล่อมสี่นายโจรเข้าเป็นพวกแล้วยกไปตีหัวเมืองตะวันออก โจโฉได้สั่งให้โจหยินคุมทหารสามพันยกไปตีเมืองเสียวพ่าย ตัวโจโฉพาเล่าปี่และทหารทั้งปวงยกตามลิโป้ไปทางด้านหัวเมืองตะวันออก
โจโฉสั่งให้เคาทูนำทหารออกรบด้วยกองทหารของนายโจรทั้งสี่ ทั้งสองฝ่ายรบกันตั้งแต่เช้าจนเที่ยง กองทัพของนายโจรทั้งสี่ก็เหนื่อยจึงแตกทัพกลับมาหาลิโป้
แต่แล้วลิโป้ก็เสียรู้แก่ความคิดของสองพี่ลูกตันเต๋งและตันกุ๋ย ตันเต๋งและตันกุ๋ยสองพ่อลูกถูกโจโฉใช้ให้เป็นไส้ศึกอยู่ในเมืองชีจิ๋ว ได้บิดเบือนข้อมูลข่าวสาร สร้างความสับสนและเข้าใจผิดให้เกิดขึ้นในกองทัพของลิโป้ จนลิโป้ต้องเสียด่านและเสียทั้งเมืองชีจิ๋วให้แก่โจโฉอย่างง่ายดาย
ทางด้านเมืองเสียวพ่ายตันเต๋งก็วางแผนยึดเมืองโดยออกอุบายให้โกสุ้นและเตียวเลี้ยวยกทัพออกมา แล้วจากนั้นก็มอบเมืองให้แก่โจหยิน ลิโป้รู้ว่าเสียเมืองเสียวพ่ายแล้วก็โกรธ 2 พ่อลูกตังเต๋งและตันกุ๋ยยิ่งนัก
ลิโป้เสียเมืองชีจิ๋ว เสียด่านเสียวก๋วน จึงหวังจะมาตั้งหลักที่เมืองเสียวพ่ายทำการศึกกับโจโฉ แต่ครั้นต้องเสียเมืองเสียวพ่ายไปอีกเมืองหนึ่งและเห็นว่าเมืองเสียวพ่ายเป็นเมืองเล็ก ทหารโจโฉอยู่รักษาเมืองไม่มากนัก จึงคิดจะยึดเมืองเสียวพ่าย ดังนั้นลิโป้จึงสั่งทหารให้เคลื่อนทัพไปที่เมืองเสียวพ่าย
ครั้นลิโป้เข้าไปใกล้กำแพงเมืองเห็นตันเต๋งยืนอยู่บนเชิงเทิน ลิโป้จึงร้องด่าตันเต๋งว่าทั้งตันกุ๋ยและตันเต๋งสองพ่อลูกเป็นคนเนรคุณ สู้อุตส่าห์อุปถัมภ์ค้ำชูเลี้ยงดูอย่างเต็มที่ แต่กลับมาทรยศหักหลัง
ตันเต๋งได้ยินลิโป้ด่าว่าเช่นนั้นจึงลำเลิกบุญคุณเอากับลิโป้ว่า ตัวท่านนี้เจรจาหามีความละอายต่อฟ้าดินไม่ เพราะตัวเรานั้นไม่ใช่ข้าของท่าน หากเป็นข้าในแผ่นดินพระเจ้าเหี้ยนเต้ เราสิกลับทำคุณไว้กับท่าน จำไม่ได้หรือว่าเมื่อครั้งที่อ้วนสุดยกกองทัพใหญ่มาจะกำจัดท่านนั้น ก็ได้อาศัยความคิดเราสองพ่อลูกจึงรอดจากความตายมาได้ ไฉนจึงมาตู่ว่าเราทรยศ
ในขณะที่กองทัพลิโป้กำลังเข้าตีเมืองเสียวพ่ายอยู่นั้น เตียวหุยซึ่งแตกทัพหนีมาตั้งหลักอยู่ที่หุบเขา ได้ทราบความว่าลิโป้เสียกลความคิดตันเต๋งและกำลังยกเข้าตีเมืองเสียวพ่าย จึงรีบพาทหารมาเพื่อจะล้างแค้นลิโป้ ครั้นเห็นทหารลิโป้กำลังเข้าตีเมือง เตียวหุยจึงสั่งทหารให้ตีตลบหลังกองทัพลิโป้
ลิโป้กับเตียวหุยจึงเข้ารบกัน ลิโป้เห็นว่าทหารตนโดนกองทัพของเตียวหุยและโจหยินล้อมจึงรีบตีฝ่าหนีออกมา จากนั้นกวนอูก็เข้ามาช่วยเตียวหุยเข้าตีกองทัพของลิโป้
กวนอู เตียวหุย พบกันก็มีความยินดี ต่างคนต่างเข้าสวมกอดแล้วร้องไห้ ถามความถึงเล่าปี่จากกันและกัน เตียวหุยจึงว่าบัดนี้ได้ทราบข่าวเล่าปี่พี่เราว่าได้เข้าด้วยโจโฉแล้ว และโจโฉได้ยกกองทัพมาเมืองเสียวพ่าย คาดว่าพี่เราคงจะติดตามมาในกองทัพด้วย จึงชวนกันไปหาเล่าปี่ที่กองทัพโจโฉ เล่าปี่เมื่อได้ทราบว่ากวนอู และเตียวหุยมาหาก็ดีใจรีบวิ่งออกจากค่ายมารับน้องร่วมสาบานทั้งสองคน ต่างคนต่างสวมกอดด้วยความดีใจ
จากนั้นโจโฉจึงจัดระเบียบการปรกครองเมืองชีจิ๋วและเมืองเสียวพ่ายใหม่และเตรียมกำลังเพื่อกำจัดลิโป้ต่อไป
