หลังจากเตียวสิ้วและเล่าเปียวหนีกลับมา กางเซี่ยงก็นำทัพไปตั้งรอรับแล้วเสนอว่าครั้งนี้ควรจะไล่ตามตีอีกครั้งเนื่องจากกองทัพโจโฉพึ่งชนะศึกมาคงจะไม่ระวัง แต่เตียวสิ้วให้ความเห็นว่ากองทัพเราพึ่งเสียทีมา
กาเซี่ยงยืนยันด้วยหัวของตัวเองว่าศึกครั้งนี้ต้องชนะแน่นอนเเล่าเปียวไม่เห็นด้วยกับกาเซี่ยง แต่เตียวสิ้นก็เองยังคงเอนเอียงและรู้ความสามารถของกาเซี่ยงจึงเห็นด้วย เตียวสิ้วจึงบอกให้เล่าเปียวตั้งทัพปกกันเอง ตัวเตียวสิ้วได้ไล่ตามตีกองทัพของโจโฉอีกครั้งตามอุบายของกางเซี่ยง
หลังจากกองทัพของโจโฉได้รับชัยก็มิได้ตั้งอยู่ในความรอบคอบตามคำของกาเซี่ยง เตียวสิ้วจึงยกทัพเข้าไปตีโจโฉอย่างไม่ทันตั้งตัว โจโฉรู้ก็จึงใจจึงสั่งให้ทหารตีฝ่าหนีกลับเมืองฮูโต๋ ศึกครั้งนี้เสียวสิ้วได้รับชัยชนะเพราะอุบายของกาเซี่ยง
โจโฉกลับมาถึงเมืองหลวงจึงออกรับสั่งของพระเจ้าเหี้ยนเต้ แต่ตั้งให้ซุนเซ็กเป็นขุนพลปราบภาคกังตั๋งและให้ซุนเซ็กนั้นกำจัดเล่าเปียวเสีย จากนั้นโจโฉจึงเรียกบันดาขุนนางทุกคนมาปรึกษารับมือกับกองทัพอ้วนเสี้ยว
วิเคราะห์
สงครามระหว่างโจโฉและเตียวสิ้วนั้นรบกันมาหลายต่อหลายครั้ง จะเห็นว่าโจโฉนั้นไม่สามารถกำจัดเตียวสิ้วได้เนื่องจากว่าเตียวสิ้วนั้นมีที่ปรึกษาสมองใสอย่างกาเซี่ยง จะเห็นว่าการรบครั้งหลังๆนี้ ที่ปรึกษามีส่วนทำให้กองทัพสามารถได้รับชัยชนะศึกได้ซึ่งต่างจากสมัยก่อนที่ต่อสู้รบกันด้วยความสามารถของทหารเอกและจำนวนทหารที่เยอะกว่า