จิวยี่โกรธเคืองที่ขงเบ้งรู้แผนการที่จะวางแผนสังหารชัวมอ เตียวอุ๋นได้ คิดว่าขงเบ้งผู้นี้รู้มากนัก หากเก็บไว้นานก็จะเป็นภัยต่อกังตั๋ง จิวยี่จึงวางแผนสังหารขงเบ้งอีกครั้ง เช้าวันต่อมาจิวยี่จึงเรียกโลซกให้ไปเชิญขงเบ้งมา
จิวยี่จึงว่า : "อีกไม่นานสงครามก็จะเกิดขึ้นแล้ว จึงอยากจะปรึกษาท่านอาจารย์ฮกหลงว่า อาวุธใดที่จำเป็นต่อสงครามครั้งนี้"
ขงเบ้ง : "สงครามครั้งนี้ต้องรบทาง ยุทธนาวี จึงต้องใช้เกาทัณฑ์เป็นอาวุธที่สำคัญในศึกสงคราม"
จิวยี่ : "ข้าพเจ้าเห็นด้วยกับความคิดของท่านอาจารย์ฮกหลง อันกองทัพของเราตอนนี้ก็ขาดเกาทัณฑ์ จึงใคร่ขอท่านอาจารย์ฮกหลงช่วยทำเกาทัณฑ์ 1 แสนดอก เพื่อใช้ในการศึกสงคราม ซึ่งงานนี้เป็นงานที่สำคัญมาก"
ขงเบ้ง : "ข้าพเจ้าเองพร้อมรับหน้าที่นี้ ว่าแต่ต้องการเกาทัณฑ์ 1 แสนดอกเมื่อไหร่"
จิวยี่ : "การศึกติดพลัน จะเนิ่นนานมิได้ จึงอยากจะให้เวลาท่าน 10 วัน จะได้หรือไม่?"
ขงเบ้งได้ฟังก็รู้ความหมายว่าการทำ เกาทัณฑ์ 1 แสนดอก ภายใน 10 วันนั้น เป็นไปได้ยาก หากจะทำจริงจิวยี่ก็คงจะหาทางขัดขวางทุกหนทาง อุบายนี้คงต้องการที่จะกลั่นแกล้งตน ตนเองจึงต้องแสดงสติปัญญาให้จิวยี่ได้รู้ไปซะเลย
ขงเบ้ง : "การศึกอยู่ตรงหน้า ข้าพเจ้าว่า 10 วันมันจะเนิ่นนานไป ข้าพเจ้าขอแค่ 3 วัน ข้าพเจ้าจะเอาเกาทัณฑ์ 1 แสนดอกมาให้ท่าน"
ในใจจิวยี่ก็สงสัยว่าขนาด 10 วันยังทำได้ยากแต่ขงเบ้งขอแค่เวลาเพียง 3 วัน จึงได้โอกาสตั้งขอหาขงเบ้ง จึงพูดกลับไปว่า "อยู่ในกองทัพมิควรพูดเล่น"
ขงเบ้ง : "ข้าพเจ้าเป็นผู้น้อยไหนเลยจะกล้าพูดเล่นกับท่านแม่ทัพ แต่ถ้าหากมิเชื่อใจ พร้อมจะทำทัณฑ์บนไว้กับท่าน หากข้าพเจ้านำเกาทัณฑ์ 1 แสนดอกมาให้ท่านภายใน 3 วันมิได้ก็พร้อมจะมอบศรีษะตามวินัยของกองทัพ"
ว่าแล้วก็บอกให้ทหารนำแท่นหมึกมาให้ขงเบ้งลงชื่อเขียนทัณฑ์บนไว้ จิวยี่ได้ทีจึงขี่แพะไล่ จึงว่า "วินัยทัพต้องเข้มงวด ข้าพขอดื่มอวยพรให้ท่านทำสำเร็จ หากขัดสนสิ่งใดก็ขอให้โลซกช่วยเหลือ"
จากนั้นขงเบ้งจึงลากลับไป
จากนั้นขงเบ้งจึงลากลับไป ส่วยจิวยี่ก็สั่งให้ทหารทุกคนห้ามช่วยเหลืองขงเบ้ง จิวยี่จึงบอกกับโลซกไปว่า
จิวยี่ : "ขงเบ้งอาสาครั้งนี้ รนหาที่ตายจริงๆ อยากขอให้ท่านโลซกไปสอดแนมดูซิว่าขงเบ้งจะเป็นเช่นไร"
จากนั้นโลซกก็เดินทางไปยังเรือน้อยของขงเบ้ง ขงเบ้งเห็นโลซกมาก็แสร้ทำเป็นต่อว่าโลซก
ขงเบ้ง : "ท่านโลซก เราห้ามมิให้ท่านบอกความแก่จิวยี่เรื่อง ที่เรารู้แผนการของจิวยี่ใช้สังหาร ชัวมอเตียวอุ๋น บัดนี้จิวยี่แกล้งหวังจะทำร้ายเรา จึงให้เราจัดทำลูก เกาทัณฑ์ 1 แสนดอก ในเวลา 3 วัน ขอให้ท่านโปรดหาทางช่วยเหลือเราจากการรับโทษด้วย"
โลซก : "ข้าพเจ้าเป็นคนตรงไปตรงมา จิวยี่ถามข้าพเจ้าก็ต้องบอก ท่านเองก็มีส่วนผิด จิวยี่ให้ท่านทำลูกเกาทัณฑ์เป็นเวลา 10 วัน แต่ท่านดันขอแค่ 3 วันเอง จะให้ข้าพเจ้าช่วยอะไรได้"
ขงเบ้ง : "เราไม่ขอสิ่งใดมาก ขอเพียงให้ท่านช่วยจัดแจงเรือให้ข้าพเจ้ายืมสัก 20 ลำ พร้อมทหารประจำเรือลำละ 30 คน ในเรือแต่ละลำให้บรรทุกฟางหญ้าทำเป็นฟ่อนจำนวน 1000 ฟ่อน วางไว้ที่ข้างเรือทั้งสองกราบ แล้วเอาผ้าดำคลุมไว้ให้มิดชิด และให้จัดม้าล่อฆ้องกลองให้พร้อมไว้สำหรับฉลองชัยชนะ ท่านจงจัดแจงแต่งการทั้งนี้ไว้ให้พร้อม ข้าพเจ้าต้องการเมื่อใดขอให้ได้เมื่อนั้น"
โลซกเห็นขงเบ้งขอเช่นนี้ก็สงสัย แต่ก็รู้สึกผิดจึงมิได้ไต่ถามและจัดแจงตามที่ขงเบ้งขอ ส่วนขงเบ้งย้ำคำพูดถึงโลซกอีกครั้งว่า
ขงเบ้ง : "หากจิวยี่ถามท่านว่าเราจัดการอย่างไร จงบอกไปแค่ว่า ข้าพเจ้าจะจัดเตรียมเกาทัณฑ์ 1 แสนให้จิวยี่มารับไปใน 3 วันข้างหน้า ซึ่งการจัดเตรียมอย่างไรนั้น ห้ามบอกจิวยี่เป็นอันขาด มิฉะนั้นจิวยี่จะแกล้งเราแล้วเราจะถูกตัวหัว"
โลซก : "วางใจได้เราจะไปบอกจิวยี่ดั่งที่ท่านพูด"
จากนั้นโลซกจึงไปเล่าความทั้งหมดให้แก่จิวยี่ฟัง โดยที่โลซกมิได้ปริปากพูดในสิ่งที่ขงเบ้งได้จัดเตรียมเช่นไร จิวยี่ก็มิได้สงสัยเพราะมั่นใจว่าขงเบ้งไม่มีทางทำได้ ผ่านไป 2 วัน โลซกก็แอบมาดูขงเบ้งอยู่เรื่อยๆ เห็นขงเบ้งนอนอยู่เรือน้อยอย่างสบายใจก็สงสัย ตกกลางคืน โลซกจึงแจ้งขงเบ้งว่า เรือที่ขอไว้มาจอดพร้อมแล้ว
จากนั้นขงเบ้งจึงชวนโลซกลงเรือเพื่อไปรับ เกาทัณฑ์ โลซกได้ฟังก็สงสัยจึงถามขงเบ้งไปว่า
โลซก : "ท่านจะไปรับเกาทัณฑ์ในที่แห่งใด?"
ขงเบ้ง : "เดี๋ยวท่านไปถึงแล้วก็จะรู้เอง"
จากนั้นขงเบ้งจึงชวนโลซกมาดื่มสุรา และพูดคุยกัน ขงเข้งจึงบอกกับโลซกว่า
ขงเบ้ง : "อันยอดขุนพลนั้นจะต้องวางแผนในการสงครามลึกล้ำกว่าคนทั่วไป ดั่งพญาครุฑที่บินสูงเกินกว่านกธรรมดาจะบินเทียบถึง การใช้กำลังมากเอาชนะคนที่มีกำลังน้อยนั้นเป็นสิ่งที่ใครๆก็ทำได้ ลิโป้ อ้วนสุด อ้วนเสี้ยว ล้วนอยู่ในประเภทนี้ ส่วนคนที่จะใช้กำลังน้อยชนะกำลังมานั้นเห็นมีแต่โจโฉและจิวยี่ ส่วนคนที่ใช้พลังจักรวาลนั้นเห็นมีแต่เพียงตัวเราเท่านั้น"
โลซก : "แล้วพลังแห่งจักรวาลที่ว่าคือสิ่งใด?"
ขงเบ้ง : "เมื่อครั้งเราทำศึกกับโจโฉที่เนินพกบ๋องเราใช้ ไฟ เผาทหารของโจโฉ ทั้ง 2 ครั้ง 2 ครา ซึ่งพลังจักรวาลนี้มีอานุภาพเหนือท่าน 10 หมื่นของโจโฉ เมื่อครั้งที่ลุ่มแม่น้ำแปะโห เราใช้ให้คนทำเขื่อนกั้นน้ำ เมื่อทัพโจโฉยกทัพมาเราก็ใช้ น้ำ ในการทำลายกองทัพโจโฉ ในแผ่นดินนี้จะมีใครเล่า ใช้พลังจักรวาลทำได้เหมือนตัวเรา"
โลซกได้ฟังก็ยกย่องสรรเสริญขงเบ้งเป็นอันมาก
ขงเบ้ง : "จิวยี่นั้นคิดริษยาตัวเรา จึงหาอุบายที่จะฆ่าเราเสีย สั่งให้เราทำลูกเกาฑัณฑ์ 1 แสนดอก ภายใน 10 วัน เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก หากเราขอความช่วยเหลือแก่ชาวกังตั๋ง จิวยี่ก็จะกลั่นแกล้งเราอีก หวังจะเอาชีวิตเรา แต่โชคดีที่เรามีความรู้เรื่องการพยากรอากาศ ล่วงรู้ว่าคืนนี้จะมีหมอกหนา เราจึงคิดแผนการแก้ไขปัญหานี้ได้"
เรือแล่นไปช้าๆ ไปยังฝั่ง เห็นแสงไฟสลัวๆ โลซกชำเรืองเห็น ค่ายของโจโฉ ก็ตกใจจึงถามขงเบ้งว่า
โลซก : "ท่านกำลังพาเราไปยังค่ายของโจโฉทำไมกันเล่า ท่านเสียสติไปแล้ว"
ขงเบ้ง : "ฮ่าๆๆๆ"
โลซก : "ถึงแม้นท่านจะทำเกาฑัณฑ์ ไม่สำเร็จ ท่านก็อย่าได้เอาชีวิตมาตายกับโจโฉ ท่านจงนำเรือนี้หนีกลับไปหาเล่าปี่นายท่าน เดี๋ยวเราจะไปพูดจับจิวยี่ช่วยเหลือท่านเอง"
ขงเบ้ง : "เรามิได้เอาชีวิตไปให้โจโฉ แต่เราจะไปเอาลูกเกาฑัณฑ์กับโจโฉต่างหาก ฮ่าๆๆๆ ทหาร!! นำเรือเทียบท่าโจโฉ ให้อยู่ในระยะเกาฑัณฑ์ จากนั้นตีกลองศึก"
โลซกเห็นเช่นนั้นก็ตกใจร้องด่าว่าขงเบ้งว่าเสียสติมทหารก็น้อย อาวุธก็ไม่มีจะไปสู้โจโฉได้อย่างไร
ขงเบ้ง : "ฮ่าๆๆๆๆ หมอกลงหนักเช่นนี้ ไหนเลยโจโฉจะกล้ายกทัพออกมารบ ท่านกับเรามาดิ่มสุรากันให้สบายใจเถิด"
ทางฝ่ายโจโฉกำลังพักผ่อนอย่างสงบอยู่ๆก็ได้ยินเสียงกลองศึกดังขึ้นก็ตกใจ สั่งทหารเตรียมพร้อมออกรบ สั่งอิกิ๋มและมอกาย ห้ามออกเรือ เนื่องจากหมอกลงจัดให้ยิงเกาฑัณฑ์จากฝั่งโจมตีไปยังเรือปริศนา
เตียวเลี้ยวและซิหลงยกทัพมาช่วยยิงเกาฑัณฑ์ไปยังเรือของข้าศึก เห็นเรือของข้าศึกมีเงาดำๆที่ขงเบ้งเอาผ้าคุมกองฟางไว้เสนือมมีคนอยู่จำนวนมาก ของทหารโจโฉคิดว่าเป็นข้าศึกก็ยิ่งเอาๆ ทั้งคืน
ขงเบ้งเห็นว่าลูกเกาฑัณฑ์ของโจโฉมาติดหุ่นฟางคนตนจำนวนมากแล้ว นับดูคร่าวๆน่าจะถึง 1 แสนดอก ฟ้าสางสว่างพอดี ขงเบ้งสั่งให้ทหารหยุดตีกลองศึกแล้วให้ตะโกนขึ้นไปว่า "ขอบคุณโจโฉที่ให้ยืมเกาฑัณฑ์ วันหน้าจะมาคืน"
หมอกเริ่มจางโจโฉเริ่มมองเห็นเรือทุกลำเป็นหุ่นฟาง จากนั้นก็เห็นขงเบ้งยืนยิ้ม ก็รู้ตัวว่าตัวเองเสียรู้แก่ขงเบ้งไปเสียแล้ว จากนั้นขงเบ้งจึงหันเรือกลับ
ขงเบ้ง : "เรามิได้เสียทหารซักคน ไม่ต้องออกแรงทำเกาฑัณฑ์เอง ก็ได้ลูกเกาฑัณฑ์จำนวน 1 แสนดอกแล้ว"
โลซก : "เหตุไฉนท่านถึงรู้ว่าวันนี้หมอกจะลงหนักกันเล่า?"
ขงเบ้ง : "ฮ่าๆๆๆ อันธรรมดาหากมิรู้การบนฟ้าอากาศ ก็มิใช่ผู้มีสติปัญญา เราเองรู้ว่าวันนี้หมอกจะลงหนักจึงกล้าที่จะทำทัฑบนไว้กับจิวยี่"
พอมาถึงฝั่งจิวยี่ก็พบกับลูกเกาฑัณฑ์จำนวนมหาศาล โดยทหารนับจำนวนทั้งหมดเกิน 1 แสนดอก จิวยี่ส่ายหัวอยู่เป็นพักใหญ่รำพึงออกมาว่า "ขงเบ้งมีสติปัญญาเปรียบดึ่งเทวดา เก่งว่าตัวเรามากต่อมาก" จากนั้นจิวยี่จึงเข้าไปสรรเสริญขงเบ้ง
จิวยี่สั่งให้ทหารจัดเลี้ยงกินโต๊ะแล้วเชิญขงเบ้งไปคุย ถามขงเบ้งว่า
จิวยี่ : "การทำสงครามกับโจโฉนั้นเรามีอุบายอย่างหนึ่ง อยากจะปรึกษาท่านว่าเป็นเช่นไร"
ขงเบ้ง : "ท่านอย่าพึ่งบอกอุบายนั้น เราขอคิดสักครู่...........เราคิดอุบายได้อย่างหนึ่งไม่รู้ว่าตรงกับท่านหรือปล่าว ดังนั้นท่านและเรา เขียนอุบายใส่ลงฝ่ายมือ แล้วเปิดขึ้นมาดูพร้อมกัน"
ทั้งขงเบ้งและจิวยี่ต่างก็เขียนลงฝ่ามือและเปิดออกมาดูพร้อมกัน เป็นตัวอักษรคำว่า "ไฟ" ดังนั้นสงครามครั้งนี้ หากจะชนะโจโฉได้ จำเป็นต้องใช้ไฟในการเผาทัพโจโฉ
