หลังจากที่ซุนกวนประกาศสงครามแล้ว ทุกคนก็แยกย้าย จิวยี่จึงปรึกษากับขงเบ้งว่าจะทำอย่างไรต่อไป ขงเบ้งจึงว่า "เราเห็นว่า นายของท่านแม้นตัดสินใจแล้วก็ยังลังเลอยู่ แม้นจะบอกว่าตัดสินใจเด็ดขาดแล้วก็ตาม ซุนกวนนายท่านก็ยังหวั่นเกรงกับกองทัพของโจโฉอยู่ เกรงว่าทหารเมืองกังตั๋งน้อย จะสู้ทหารของโจโฉมากไม่ได้"
จากนั้นจิวยี่จึงเดินทางไปหาซุนกวน ซุนกวนรู้ว่าจิวยี่มาพบก็ยินดี จิวยี่เห็นอาการซุนกวนเหมือนยังมีเรื่องค้างคาใจจึงสอบถามให้แน่ชัด จึงรู้ว่าซุนกวนนั้นมีความรู้สึกหวั่นเกรงต่อกองทัพโจโฉ เกรงว่าจะสู้ไม่ได้ อย่างที่ขงเบ้งเคยบอกกับจิวยี่ เมื่อจิวยี่ได้ยินเช่นนั้นก็สะดุ้งขึ้นมาที่ขงเบ้งล่วงรู้ความคิดของนายตน
จิวยี่จึงพูดให้กำลังใจและสร้างความเชื่อมั่นกับซุนกวนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงขอลากลับ ในใจจิวยี่ตอนนั้นคิดว่า ขงเบ้งพึ่งเข้ามายังเมืองกังตั๋งได้ไม่นาน แต่ก็ล่วงรู้ถึงความคิดซุนกวนมากกว่าตน อีกทั้งขงเบ้งยังมีความฉลาด มีความคิดที่นำหน้าตนไป 1 ก้าว หากปล่อยไว้นานขงเบ้งจะเป็นภัยแก่เมืองกังตั๋ง จิวยี่จึงเรียกโลซกมาปรึกษาวางแผนกำจัดขงเบ้ง
โลซกไม่เห็นด้วยกับจิวยี่เนื่องจากว่า กั๋งตั๋งก็ยังต้องการให้ขงเบ้งได้ช่วยเหลือทำศึกกับโจโฉ หากทำสงครามเสร็จแล้วก็สุดแล้วแต่จิวยี่ แล้วจากนั้นโลซกจึงเสนอให้จิวยี่ส่ง จูกัดกิ๋น ซึ่งเป็นพี่ชายของขงเบ้ง ไปเชิญชวนให้ขงเบ้งมาทำราชการอยู่ด้วยกับซุนกวน
จิวยี่ได้ยินเช่นนั้นก็เห็นด้วย จึงส่งจูกัดกิ๋นไปเชิญขงเบ้งอย่างที่โลซกแนะนำ จูกัดกิ๋นจึงไปพบขงเบ้งคุย ทักทายกันอย่างสนิมสนม ว่าแล้วจูกัดกิ๋นจึงยกเรื่องราวของวีรีชนในอดีต ที่เป็นพี่น้องกันอยู่ต่างกับนายคนละคนแต่สุดท้ายแล้วด้วยความรักของพี่น้อง ทั้งสองจึงได้มาทำราชการอยู่ด้วยกัน จูกัดกิ๋นยกตัวอย่างนี้ขึ้นมาเผื่อเกลี้ยกล่อมขงเบ้ง
ขงเบ้งได้ฟังเช่นนั้นก็รู้ความหมายว่าพี่ชายตนโดนจิวยี่ใช้มาให้มาเกลี้ยกล่อมตนให้เข้าด้วยกับซุนกวน ขงเบ้งจึงเกลี้ยกล่อมกลับไปว่า พี่ท่านนั่นแหละควรที่จะมาทำราชการกับน้อง เนื่องด้วยน้องได้รับใช้เล่าปี่เชื้อพระวงศ์ จูกัดกิ๋นได้ฟังเช่นนั้นก็มิรู้จะตอบประการใด จึงขอตัวกลับ
จิวยี่รู้ข่าวว่าแผนการนี้ไม่ได้ผลก็รู้สึกโกรธขงเบ้งที่รู้ทัน แต่กูกัดกิ๋นเองเป็นคนจงรักภัคดีต่อซุนกวนจึงไม่เปลี่ยนใจไปอยู่กับขงเบ้ง
เช้าวันรุ่นขึ้นจิวยี่ยกพล เรือจำนวนมากออกจากเมืองชีสองไปยังปากอ่าวเมืองกังแฮ จากนั้นจิวยี่จึงเรียกขงเบ้งมาปรึกษาการสงคราม แต่ก็แอบแฝงแผนการที่จะสังหารขงเบ้ง โดยจิวยี่ต้องการยืมมือโจโฉฆ่าขงเบ้ง
จิวยี่จึงยกตัวอย่างสงครามระหว่างโจโฉและอ้วนเสี้ยวขึ้นมาถามขงเบ้งว่า เหตุใดโจโฉจึงชนะอ้วนเสี้ยวได้ทั้งที่โจโฉนั้นมีทหารน้อยกว่าจิวยี่มาก ขงเบ้งได้ฟังคำถามก็รู้สึกว่าจิวยี่กำลังมีอะไรแอบแฝง ขงเบ้งจึงตอบจิวยี่ไปว่า โจโฉได้เขาฮิวช่วยโดยใช้แผนการตัดเสบียงอ้วนเสี้ยวจึงทำให้อ้วนเสี้ยวต้องแพ้
จิวยี่ได้ยินเช่นนั้นก็บอกให้ขงเบ้งกลับไปหาเล่าปี่ให้ยกทัพข้ามเขากิสานไปตัดคลังเสบียงโจโฉเสีย กังตั๋งจะได้ทำสงครามได้ง่ายยิ่งขึ้น ขงเบ้งได้ฟังก็รู้ว่าจิวยี่กำลังจะยืมมือโจโฉสังหารตน แต่กลัวเบ้งยังรักษาฟอร์ม รับปากจิวยี่แล้วต้องการที่จะซ้อนกลจิวยี่ภายหลัง
จิวยี่เห็นขงเบ้งรับปากจิวยี่ก็ยินดีที่ขงเบ้งไม่รู้กลของตัวอีก อีกทั้งยังไม่ต้องเสียแรงฆ่าขงเบ้งเสียอีก เสร็จธุระขงเบ้งก็ขอตัวกลับ จิวยี่จึงใช้ให้โลซกคอยเป็น spy คอยรายงานว่าขงเบ้งจะทำเช่นไร
โลซกแม้นจะไม่เห็นด้วยแต่จิวยี่สั่งก็ต้องทำ โลซกจึงเดินทางไปพบขงเบ้ง ขงเบ้งก็ยืมอยู้เรือน้อยมองท้องทะเลด้วยความใจเย็น พอรู้ว่าโลซกมาพบก็ดีใจ คิดว่าจิวยี่คงส่งโลซกมาเป็น spy จึงฉวยโอกาสนี้ในการซ้อนกลจิวยี่เสียเลย
โลซกเห็นใจขงเบ้งคิดว่าขงเบ้งกำลังโดนจิวยี่หลอกจึงถามขงเบ้งด้วยความเป็นห่วง
โลซก : "ท่านแน่ใจแล้วหรือที่จะยกทัพไปตีเสบียงโจโฉ"
ขงเบ้ง : "ฮ่าๆๆๆ อันตัวเรานั้นชำนาญการสงคราม ทั้งทางบก ทางเรือ ทางอากาศ เฮ้ยไม่มี!! ซึ่งในเมืองกังตั๋งนั้นไม่มีสักคนที่จะทำได้เหมือนตัวเรา แม้นแต่จิวยี่เองก็ไม่อาจเทียบเราได้"
โลซกได้ฟังก็เริ่มรู้สึกขุ่นเคืองที่ขงเบ้งดูถูกทหารชาวเมืองกังตั๋ง แถมดูถูกจิวยี่เพื่อนร่วมงานตนด้วยจึงถามขงเบ้งกลับไปว่า
โลซก : "ท่านรู้ได้อย่งไรว่าจิวยี่ทำแบบท่านไม่ได้"
ขงเบ้ง : "ข้าพเจ้าได้มาอยู่เมืองกังตั๋งได้ยินเด็กน้อยร้องเพลงทำนองว่า โลซกถนัดสงครามทางบก จิวยี่ถนัดสงครามทางน้ำ อันตัวท่านเองแม้นจะถนัดทางบกก็เก่งเฉพาะการสุ้มโจมตีเท่านั้นเอง ส่วนจิวยี่นั้นอุปมาดั่งปลาขึ้นบกก็คงจะต้องเป็นเหยื่อสัตว์บก"
โลซกได้ฟังก็ขุ่นเคืองขงเบ้งและปล่อยให้ขงเบ้งไปตามแผนจิวยี่ซะเลย โลซกกลับมาเล่าความทุกประการให้จิวยี่ฟัง เมื่อจิวยี่ได้ฟังโลซกเล่าจบก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
จิวยี่ : "ขงเบ้งมันดูถูกเราและชาวเมืองกังตั๋งยิ่งนัก เดี๋ยวเราจะยกทัพไปตีเสบียงโจโฉให้ดู"
โลซกก็ได้แต่ข้ามจิวยี่มิให้ไป จิวยี่ก็ไม่ฟัง สถาการณ์พลิ๊กผันกลายเป็นว่าจิวยี่จะหลอกขงเบ้งไปตาย ตัวเองก็ดันจะไปตายเสียเอง
โลซกไม่รู้จะทำเช่นไรจึงรีบวิ่งไปขอความช่วยเหลือกับขงเบ้งให้ไปห้ามจิวยี่ ขงเบ้งรู้ว่าโลซกมาหาอีกครั้งก็รู้ความหมาย โลซกเล่าให้ขงเบ้งฟังทุกประการ ขงเบ้งจึงว่า
ขงเบ้ง : "ฮ่าๆๆๆๆ จิวยี่จะไปตีเสบียงโจโฉนั้นหาสมควรไม่ เราเองก็รู้ทันจิวยี่อยู่ที่จิวยี่นั้นต้องการยืมมือโจโฉสังหารเรา เราแค่แกล้งจิวยี่หวังจะให้จิวยี่รู้ว่า เรานั้นรู้ทันความคิด ในเมื่อท่านเล่าปี่และซุนกวนจับมือเป็นพันธมิตรกันแล้ว ฉะไหนจิวยี่จึงคิดที่จะทำร้ายเรา การใหญ่ของนายเราทั้ง 2 ก็จะไม่เสียหายหรอกหรือ ท่านจงกลับไปบอกจิวยี่ซะ การที่จะชนะโจโฉได้มีแต่การรบแบบยุทธทางนาวีเท่านั้น "
โลซกได้ฟังก็รีบกลับไปเล่าความให้จิวยี่ฟังทุกประการ จิวยี่ได้ฟังก็รู้ว่าตัวเองหลงกลขงเบ้งก็โกรธเป็นอันมาก จิวยี่จึงพูดออกมาว่า "อันขงเบ้งนั้นฉลาดมากกว่าเราถึง 10 เท่า หากไม่รีบคิดอ่านกำจัดก็จะเป็นภัยแต่กังตั๋งในภายภาคหน้า"
ผมมองว่าจิวยี่นั้นเป็นคนเก่งมีความสามารถ ถึงแม้นจิวยี่จะมี ego สูง เมื่อรู้ว่าขงเบ้งเก่งกว่าก็ยอมรับออกปากมาอยู่บ่อยครั้ง จิวยี่เป็นอีกคนหนึ่งที่รักชาติบ้านเมือง ผมยกให้เค้าผู้นี้เป็น hero แห่งกังตั๋งตัวจริง
