Saturday, February 25, 2012

#95 ปลาลงน้ำ





เล่าปี่ตกใจสุดตัวจึงทำตะเกียบตกพื้น แต่สรรค์ยังเป็นใจ เสียงฟ้าก็ร้องดังทันที เล่าปี่จึงคิดอุบายตบตาโจโฉโดยการเอามือทั้งสองมาป้องกันหูตัวเอง

โจโฉเห็นอาการเช่นนั้นจึงถามเล่าปี่ขึ้นว่า "เกิดมาเป็นชาย เหตุใดจึงกลัวเสียงฟ้า?"
เล่าปี่ตอบ "ถ้าฟ้าร้องให้จงระวังตัว"

โจโฉเห็นอาหารเล่าปี่ดังนั้นจึงคิดในใจว่าเล่าปี่นั้นเป็นคนขี้ขลาดกลัวแม้กระทั่งฟ้าร้องจึงหายระแวงเล่าปี่



ต่อมาไม่กี่วันหมั่นทองก็มารายงานศึกระหว่างกองซุนจ้านและอ้วนเสี้ยวนั้น กองซุนจ้านพ่ายแพ้ต่อมาได้ฆ่าตัวตาย อ้วนเสี้ยวได้ทหาร อาวุธ และเสบียงของกองซุนจ้านเป็นอันมากมาย


เล่าปี่รู้ความก็ร้องไห้คิดสงสารกองซุนจ้านที่เคยเป็นเพื่อนและเคยให้ที่พักอาศัยในสมัยก่อน อีกทั้งเล่าปี่ก็คิดเป็นห่วงจูล่งมิรู้ว่าเป็นตายร้ายดีประการใด


โจโฉรู้ความดังกล่าวก็ตกใจเนื่องจากนับวันกองทัพของอ้วนเสี้ยวก็ยิ่งมีกำลังเยอะขึ้น มีอำนาจในแผนดินทางภาคเหนือดินแดนกิจิ๋วจนถึงปักเป๋ง หากอ้วนเสี้ยวร่วมมือกับอ้วนสุดก็คงเป็นภัยแก่โจโฉ

เล่าปี่เห็นดังนั้นจึงขออาสาไปสกัดกั้นกองทัพของอ้วนสุดที่เมืองชีจิ๋วมิให้อ้วนสุดกับอ้วนเสี้ยวได้ร่วมมือกัน วันต่อมาโจโฉได้เรียนพระเจ้าเหี้ยนเต้มอบหมายถึงเล่าปี่ยกทัพไปสกัดกั้น ก่อนเล่าปี่ออกจากเมือง ตังสินได้มาส่งเล่าปี่แล้วก็มากำชับเล่าปี่อย่าได้ลืมอุดมการณ์ที่จะกำจัดโจโฉ


หลังจากเล่าปี่ออกจากเมืองฮูโต๋ได้ก็เร่งกองทัพเดินทางทั้งวันทั้งคืนโดยไม่หยุด กวนอู เตียวหุย จึงไปทำว่า "เหตุใดพี่ใหญ่ถึงได้รีบร้อนนัก" เล่าปี่จึงตอบว่า "ตัวเรามาอยู่ในเงื้อมมือโจโฉนี้ อุปมาเหมือนนกอยู่ในกรง ปลาอยู่ในข้อง บัดนี้เขาปล่อยออกจากกรงแลข้องแล้วก็ยินดีนัก" กวนอู เตียวหุยจึงเข้าใจ



ฝ่ายเทียหยกและกุยแก เมื่อรู้ว่าโจโฉปล่อยเล่าปี่ไปจึงรีบ เข้าพบโจโฉ "ซึ่งท่านไว้ใจให้เล่าปี่เป็นแม่ทัพไปครั้งนี้ อุปมาเหมือนปล่อยเสือเข้าป่า สืบไปเมื่อหน้าเล่าปี่ก็จะมีกำลังขึ้น เห็นท่านจะปราบปรามได้นั้นขัดสนแล้ว"

กุยแกจึงสมทบว่า "ซึ่งท่านมิได้ฆ่าเล่าปี่เสีย เอาไว้ใช้สอยนั้นก็ควรอยู่ บัดนี้ให้เล่าปี่เป็นแม่ทัพไปนั้นไม่ชอบ โปรดท่านจงรีบเร่งจัดการด้วย" 


โจโฉเห็นที่ปรึกษาต่างมีความเห็นเดียวกันก็รีบสั่งให้เคาทูเตรียมม้าเร็วตามกองทัพเล่าปี่ไป จนพบกับกองทัพเล่าปี่จึงบอกให้เล่าปี่นั้นกลับ แต่เล่าปี่ยืนกรานว่า ได้รับคำสั่งของพระเจ้าเหี้ยนเต้มาเป็นการณ์ใหญ่นัก เคาทูได้ฟังก็กลัวพระอัยการศึกจึงกลับมาหาโจโฉ

โจโฉรู้ดังนั้นก็จำใจยอมรับความผิดพลาดของตอนเองแล้วโจโฉก็พูดออกมาว่า "ข้าเจ้ารับปากให้เล่าปี่ไปทำการแล้วจะกลับคำได้อย่างไร"

วิเคราะห์
เล่าปี่คิดว่าตัวเองนั้นถ้ายังอยู่กับโจโฉคิดว่าอีกไม่นานโจโฉคงรู้ความจริงเกี่ยวกับขบวนการล้มโจโฉที่มีตังสินเป็นตัวตั้งตัวตี หากวันนึงโจโฉจับได้ขึ้นคงต้องโดนฆ่าล้าง เล่าปี่จึงถือโอกาสนี้หนีไปเพื่อตั้งหลัก

ส่วนโจโฉนั้นไม่ทันเกมส์เล่าปี่จึงพลาดอันใหญ่หลวงที่ปล่อยตัวเล่าปี่ไปทั้งๆที่ปรึกษาเทียหยกและกุยแกต่างก็เตือนไว้ พอโจโฉพลาดก็จึงกล่าวแก้ตัวโดยอ้างว่าถือความสัตย์ที่ให้เล่าปี่ไปทำการ