ลิโป้เห็นลูกน้องตนตายทีละคนก็คิดว่าตนคงไม่รอดแน่ๆ แต่เหลือบมองไปเห็นเล่าปี่คงคิดว่าตัวเคยทำบุญคุณไว้กับเล่าปี่และโจโฉคงจะเกรงใจเล่าปี่อยู่ จึงคิดพึ่งเล่าปี่ช่วยชีวิต
ลิโป้จึงว่ากับเล่าปี่ว่า
ลิโป้ : "บัดนี้ข้าพเจ้าใกล้ถึงที่ตายแล้ว ไม่เห็นหน้าจะพึ่งใคร เห็นแต่ท่านเท่านั้นที่พอเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้าได้ ทั้งอัครมหาเสนาบดีก็เกรงใจตัวท่านอยู่ หากท่านร้องขอชีวิตของข้าพเจ้าคงจะรอดได้ด้วยความกรุณาของท่าน "
เล่าปี่ได้ฟังคำลิโป้ก็มิได้ว่ากล่าวประการใด แต่ทำทีเป็นพยักหน้า ขณะนั้นโจโฉซึ่งเดินกลับมาลิโป้เห็นโจโฉกลับขึ้นมาก็ร้องขอชีวิตว่า
ลิโป้ : "ท่านอัครมหาเสนาบดีทำการใหญ่เพื่อทำนุบำรุงแผ่นดินแลราษฎรให้เป็นสุข ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมามีแต่ข้าพเจ้าซึ่งทำตัวเป็นศัตรู เป็นเสี้ยนหนามขัดขวางการใหญ่ของท่าน แต่บัดนี้ข้าพเจ้าตกอยู่ในเงื้อมมือของท่านแล้ว ได้สำนึกความผิดในการกระทำที่ผ่านมา จะขอชีวิตไว้เป็นข้ารับใช้ของท่านสนองคุณท่านสืบไป ในไม่ช้าราชสมบัติก็จะตกเป็นสิทธิแก่ท่าน"
โจโฉได้ฟังดังนั้นก็นิ่งอยู่อึดใจหนึ่ง แล้วหันมาทางเล่าปี่ถามว่า "ที่ลิโป้กล่าวทั้งนี้ท่านมีความเห็นประการใด"
เล่าปี่ฟังคำถามโจโฉแล้วก็อึ้งไปอึดใจหนึ่งเช่นเดียวกัน ไม่ตอบคำถามของโจโฉตรง ๆ แต่กล่าวว่า
เล่าปี่ "เมื่อครั้งเต๊งหงวนกับตั๋งโต๊ะนั้น เหตุการณ์เป็นประการใดท่านก็กระจ่างแจ้งอยู่แล้ว ไฉนจึงมาหารือข้าพเจ้าดังนี้อีก"
ลิโป้ได้ยินเล่าปี่ตอบโจโฉเช่นนั้นก็โกรธ ร้องตะโกนด่าเล่าปี่ว่าเป็นคนเนรคุณ โจโฉเห็นลิโป้ด่าเล่าปี่จึงสั่งทหารให้นำตัวลิโป้ไปประหาร ในระหว่างที่ทหารคุมตัวลิโป้ไปประหารนั้น ลิโป้ได้ร้องตะโกนด่าเล่าปี่ไปตลอดทางว่าเป็นคนเนรคุณ จนสุดท้ายลิโป้ก็ถูกตัดหัว...
เป็นอันว่ายอดขุนพลแห่งยุคก็จบชีวิตเสียแล้ว...
วิเคราะห์
การประหารลิโป้นั้น โจโฉนั้นใช้ลูกเล่นอันแพรวพราวจของตนโดยการโยนความผิดไปให้แก่เล่าปี่ โจโฉถึงได้ถามเล่าว่าจะจัดการลิโป้อย่างไร เล่าปี่นั้นได้พูดเพียงแค่คำสั้นๆความว่า "เมื่อครั้งเต๊งหงวนกับตั๋งโต๊ะนั้น เหตุการณ์เป็นประการใดท่านก็กระจ่างแจ้งอยู่แล้ว ไฉนจึงมาหารือข้าพเจ้าดังนี้อีก" จนกระทั่งลิโป้ด่าเล่าปี่ไปตลอดทางจนตัวตาย ตัวลิโป้เป็นอย่างไรมีเหรอคนอย่างโจโฉจะไม่รู้ ยังไงเสียลิโป้ก็คือศัตรูหมายเลขหนึ่งของโจโฉมีหรือโจโฉจะไม่ถอนรากถอนโคน
