ขงเบ้งหลังจากลงเขาโงลังกั๋งมาอยู่กับเล่าปี่ ก็เริ่มงานแรกด้วยการฝึกทหารให้รู้จักวิธีรบด้วยกลศึกต่างๆ เล่าปี่ก็เอาใจขงเบ้งทุกวี่ทุกวัน ทำให้น้องๆอย่างกวนอูและเตียวหุยเริ่มขุ่นเคือง ขงเบ้งรู้ว่าอีกไม่นานโจโฉจึงยกทัพใหญ่บุกแดนใต้เป็นแน่แท้จึงรีบฝึกทหารเป็นอย่าหนัก
ทางด้านเมืองกังตั๋งหลังจากที่โลซกเสนอยุทธศาสตร์ให้แก่ซุนกวนแล้ว ซุนกวนก็ระดมกำลังผู้มีความรู้ นักปราชญ์ ทหารที่มีฝีมือ เข้าร่วมก๊กเป็นอันมาก และจัดตั้ง "อาคารเสวนาบัณฑิต" ไว้ให้เหล่าที่ปรึกษาใช้แลกเปลี่ยนความรู้กัน
หลังจากซุนกวนติดป้ายประกาศรับสมัครบุคลากรได้ไม่นาน ก็มีคนเก่งๆมาสมัครเป็นอันมาก ไม่ว่าจะเป็น เหยียมจุ้น ขอดเต๊ก ชีจ๋อง เทียเป๋ง ลกเจ๊ก จีห้วน เตียวอุ๋น เล่งทอง ง่อซัน ลิบอง ลกซุน ชีเซ่ง เตงฮอง มาไว้ป็นทหารเอกและที่ปรึกษา
ทางฝ่ายโจโฉก็ตระเตรียมกองกำลังปราบปรามเล่าปี่และเล่าเปียวแต่เกรงว่าซุนกวนจะมาช่วยเหลือ โจโฉจึงเขียนจดหมายไปถึงซุนกวนให้มีไมตรีส่งลูกซุนกวนเข้ามารับราชการที่เมืองหลวง
หนังสือของโจโฉถูกส่งมาถึงมือซุนกวน ซุนกวนจึงเรียกเหล่าขุนนางและที่ปรึกษามาออกความเห็น เตียวเจียวเสนอว่า เป็นธรรมเนียมที่ต้องส่งบุตรไปรับราชการเมืองหลวง หากไม่ส่งไปโจโฉก็อาจจะมองหาว่าฝ่ายเราเป็นกบฎแล้วโจโฉอาจจะยกทัพมารุกรานแดนกังตั๋งได้
ซุนกวนได้ฟังก็ยังนิ่งมิออกความเห็นจากนั้นก็หันไปถามความเห็นของจิวยี่ จิวยี่ให้ความเห็นว่า การที่โจโฉทำเช่นนี้แท้จริงคือต้องการให้ทางเราส่งตัวประกันไปให้โจโฉ แล้วจากนั้นโจโฉก็จะสามารถกดขี่เราต่างๆนาๆได้
เตียวเจียวได้ฟังก็แย้งว่ากองทัพโจโฉนั้นมีทหารเป็นอันมากล้วนแล้วแต่มีที่ปรึกษาและทหารเอกเก่งๆไว้หลายคนอีกทั้งโจโฉยังชำนาญการศึกมีสติปัญญายิ่งนัก ทำสิ่งใดก็อ้างรับสั่งพระเจ้าเหี้ยนเต้หากต้องการปกป้องกังตั๋งให้พ้นจากภัยก็ควรที่จะทำตามโจโฉ
จิวยี่ก็แย้งไปว่า โจโฉนั้นมีกำลังอันมากก็จริงแต่โจโฉนั้นถนัดสงครามทางบก แต่ฝ่ายกังตั๋งนั้นถนัดทางเรือ หากโจโฉจะมาตีดินแดนกังตั๋งก็ต้องข้ามแม่น้ำแยงซีและรบทางเรือกันยังไงฝ่ายกังตั๋งก็ได้เปรียบ
ซุนกวนจึงเห็นด้วยกับความคิดของจิวยี่จึงสั่งให้ตอบจดหมายโจโฉไป โจโฉเมื่อรู้ว่าซุนกวนนั้นแข็งข้อกับตนก็โกรธเป็นอันมาก สั่งให้ทหารฝึกฝนรวบรวมผลบุกแดนใต้กวาดล้างเล่าปี่ เล่าเปียวและซุนกวน
