ในตอนที่โจโฉยกทัพบุกอ้วน แต่ยังไม่สามารถพิชิตอ้วนสุดได้ เสบียงไกล้จะหมด สถานการณ์เริ่มลำบาก โจโฉได้ไปยืมเสบียงจากซุนเซ็กแต่ก็ไม่เพียงพอสำหรับกองทัพตน อองเฮาซึ่งเป็นหัวหน้านายทหารฝ่ายเสบียงก็แจ้งโจโฉว่าเสบียงที่มีอยู่ไม่พอต่อการทำศึกระยะยาว หากทำศึกยืดเยื้อเสบียงก็จะหมด โจโฉจึงสั่งให้ลดการจำหนายเสบียงให้น้อยลองเพื่อยืดเวลาออกไป แต่อองเฮาท้วงว่าหากทหารไม่อิ่มกองทัพก็จะเสียขวัญและกำลังใจจะเกิดการระส่ำระสาย
โจโฉเองก็รู้ถึงเหตุผลนี้แต่ก็ไม่รู้จะทำประการใดจึงคิดอุบายผูกใจทหาร โจโฉจึงถามอองเฮาว่า เพื่อให้การเข้ายึดเมืองลำหยงสำเร็จโดยเร็ว ข้าพเจ้าจะขอยืมของสิ่งหนึ่งจากท่านจะได้หรือไม่ อองเฮาพาซื่อจึงตอบว่าถ้าแม้นข้าพเจ้ามีสิ่งของใดที่จะช่วยให้ท่านยึดเมืองลำหยงได้โดยเร็วแล้ว ข้าพเจ้าก็พร้อมที่จะมอบแก่ท่านด้วยความเต็มใจ
โจโฉได้ยินดังนั้นก็ยินดี สั่งทหารให้จับตัวอองเฮาไว้แล้วเรียกเพชรฆาตเข้ามา อองเฮาเห็นดังนั้นก็ตกใจถามว่านี่เกิดเรื่องราวใดกัน โจโฉจึงตอบว่าของที่ ข้าพเจ้าต้องการยืมศีรษะของท่านเพื่อใช้บำรุงขวัญทหารให้มีน้ำใจ โจโฉสัญญากับอองเฮาว่าจะเลี้ยงดูครอบครัวข้างหลังเป็นอย่างดี อย่าได้เป็นทุกข์ใจห่วงใยอีกเลย
ตอนคำที่โจโฉประกาศลงโทษอองเฮานั้น โจโฉประกาศว่า "อองเฮานั้นโกงข้าว จึงแจกข้าวถังเล็ก ให้ตัดสินลงโทษด้วยการตัดหัว"
โจโฉใช้เทคนิคเชือดไก่ให้ลิงดู โดยปั้นเรื่องว่าใครที่คดโกงนั้นจะมีโทษถึงตาย เมื่อทหารเห็นโจโฉตัดหัวอองเฮา ทุกคนก็ไม่มีใครกล้าที่จะโกงหรือขัดคำสั่งโจโฉอีก....
