โจโฉยกทัพรบกับอ้วนเสี้ยวหลายต่อหลายครั้ง อ้วนเสี้ยวส่งทหารเอกผู้กล้าแกร่งอย่างงันเหลียงออกทำศึก กองทัพทหารของโจโฉทั้งทหารเอก ทหารรองไม่สามารถสู้งันเหลียงได้ โจโฉจึงเรียกตัวกวนอูมาช่วย กวนอูควบม้าเซ็กเธาว์สังหารงันเหลียงตาย กองทัพอ้วนเสี้ยวจึงระส่ำระสาย
อ้วนเสี้ยวพอรู้ว่างันเหลียงทหารเอกของตนตายไปก็โกรธจึงสั่งให้บุนทิวออกรบ บุนทิวเองก็เป็นทหารที่มีฝีมือไม่แพ้งันเหลียง แต่ก็มิอาจต้านทานพละกำลังของเทพกวนอูได้ แบบว่าเก่งเว่อร์ อ้วนเสี้ยวรู้ว่ากวนอูสังหารทหารเอกของตนถึง 2 คนก็โกรธเล่าปี่คิดว่าเล่าปี่เป็นใส้ศึก เล่าปี่จึงอ้างว่ากวนอูยังมิรู้ว่าเล่าปี่ยังมีชีวิตอยู่ เล่าปี่จึงขออาสาอ้วนเสี้ยวเขียนจดหมายถึงกวนอู เรียกตัวกวนอูมาหา ทีนี้อ้วนเสี้ยวก็จะได้ตัวกวนอูมาเป็นพวก อ้วนเสี้ยวเห็นว่ากวนอูนั้นมีฝีมือกว่าทหารเอกของตนก็ยินดี แต่ทั้งหมดนี้เป็นแผนของเล่าปี่ เพื่อที่เล่าปี่จะได้พบกวนอูและหนีอ้วนเสี้ยวไปตั้งตัว
กวนอูเมื่อไหร่ข่าวเล่าปี่จึงหาทางร่ำลาโจโฉ แต่โจโฉก็ไม่ยอมพบ โจโฉนั้นมีใจต้องการรักษากวนอูไว้กับตน แต่ก็ทำไม่ได้ โจโฉจึงไปส่งกวนอู ผูกใจกวนอูซ้ำแล้วซ้ำเล่า กวนอูแหกด่านพากครอบครัวเล่าปี่อย่างยากลำบาก ได้ไปพักอาศัยกับหลวงจีนเภาเจ๋ง กวนอูหักด่านของโจโฉสังหารทหารโจโฉเป็นอันมาก โจโฉได้สั่งให้แฮหัวตุ้นนำใบเบิกทาง มาให้แก่กวนอู เพื่อผูกน้ำใจกวนอูอีกครั้ง กวนอูจึงรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณโจโฉเป็นอันมาก
กวนอูได้พบกวนเป๋งจึงรับกวนเป๋งมาเป็นลูกบุญธรรม และกวนอูได้พบจิวฉอง จิวฉองยอมรับใช้กวนอูถึงวันตาย ต่อมา เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย ก็ได้พบกันอีกครั้ง เล่าปี่จึงหนีจากอ้วนเสี้ยวไปอยู่กับเล่าเปียว เพราะคิดว่าคนอย่างอ้วนเสี้ยวคงไม่สามารถรับศึกกับโจโฉได้
ทางฝ่ายซุนเซ็กได้แผ่อำนาจอิทธิพลเหนือฝั่งใต้ของแม่น้ำแยงซีอย่างกว้างขวาง จะเป็นรองก็แต่โจโฉ วันหนึ่งซุนเซ็กไปล่าสัตว์ในป่าโดนลอบทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส เทียเภารู้ข่าวจึงรีบขวบมาไปช่วย ในหนังสือกล่าวว่า "คนหนึ่งเอาทวนแทงถูกเท้าซ้ายซุนเซ็ก คนหนึ่งเอาเกาทัณฑ์ยิงถูกหน้าผากซุนเซ็ก"
หลังจากซุนเซ็กตายไปซุนกวนผู้น้องก็ได้สืบต่ออำนาจซุนเซ็กได้แนะนำให้ซุนกวนถ้ามีการในให้ปรึกษาเตียวเจียว หากมีการศึกสงครามให้ปรึกษาจิวยี่ ซุนกวนหลังจากได้รับอำนาจมาก็เร่งหาบุคลากรมาร่วมทัพ ซุนกวนได้โลซกและได้จูกัดกิ๋น มาเป็นที่ปรึกษา
ก่อนที่จะเริ่มศึกกัวต่อมาวิเคราะห์กองทัพของโจโฉและกองทัพของอ้วนเสี้ยวกัน ในยุคนี้ถึงแม้จะมีหลายก๊ก ไม่ว่าจะเป็นก๊กเล่าปี่ ก๊กเล่าเปียว ก๊กเล่าเจี้ยง ก๊กม้าเท้ง ก๊กซุนเซ็ก ก๊กเตียวสิ้ว ก๊กเตียวล่อ แต่ก็มีอยู่แค่ 2 ก๊กมียิ่งใหญ่ที่สุดในตอนนี้นั่นก็คือก๊กของโจโฉและก๊กของอ้วนเสี้ยว สงครามศึกกัวต๋อถือว่าเป็นมวยถูกคู่จริงๆ เป็นมวยรุ่นเฮวี่เวสเลยก็ว่าได้ มีความสูสีในหลายๆเรื่อง แต่ถ้าถามความได้เปรียบอ้วนเสี้ยวนั้นได้เปรียบมากกว่า
เสบียง
เสบียงของอ้วนเสี้ยวนั้นมีมากกว่าโจโฉเรียกว่ากินขาดเลย โจโฉยิ่งทำศึกยืดยื้อยิ่งเสียเปรียบ
ทหาร
เรื่องทหารก็เป็นของอ้วนเสี้ยวอีกนั่นแหละมีมากกว่าโจโฉเป็นเท่าตัว โจโฉนั้นมีศึกรอบด้านเวลายกทัพไปสู้กับอ้วนเสี้ยวไม่สามารถยกทหารทั้งหมดไปได้ โจโฉยกไปเพียง 7 หมื่น แต่อ้วนเสี้ยวนั้นยกมาถึง 70 หมื่น ต่างกันเป็น 10 เท่าเลย
ที่ปรึกษา
ทางด้านทีปรึกษาของอ้วนเสี้ยวและโจโฉนั้นก็ไม่ใช่ขี้ๆเลย อ้วนเสี้ยวมีที่ปรึกษาเก่งๆหลายต่อหลายคน เสียอย่างเดียวทุกคนต่างก็แก่งแย่งชิงดียิงเด่นกัน ต่างกับที่ปรึกษาของโจโฉที่ค่อนข้างมีวินัย
แม่ทัพ
แม่ทัพของโจโฉนั้นมีมากมาย เก่งกาจ แต่ถ้าเทียบเรื่องฝีมือแล้วแม่ทัพของอ้วนเสี้ยวนั้นถือว่าสุดยอดกว่าแบบเป็นตำนานเลยก็ว่าได้ นั่นคืองันเหลียง & บุนทิว บอกได้เลยว่าแม่ทัพของโจโฉนั้นสู้ตัวต่อตัวนั้นยากลำบาก แต่โจโฉโชคดีที่มีกวนอูช่วยรบ กวนอูจึงสังหารทหารเอก 2 คนนั้นตายทำให้ด้านกำลังทหารของอ้วนเสี้ยวนั้นอ่อนแอลง
ความเป็นผู้นำ
ทุกท่านน่าจะเคยอ่านถึงบทวิเคราะห์ความเป็นผู้นำระหว่างโจโฉและอ้วนเสี้ยว ที่กุยแกได้วิเคราะห์ ติดตามอ่านได้ที่ บทวิเคราะห์
โจโฉและอ้วนเสี้ยวยกทัพมาเผชิญหน้ากัน อ้วนเสี้ยวนั้นมีสิมโพยเป็นที่ปรึกษาการสงคราม โจโฉทำศึกกับอ้วนเสี้ยวได้ไม่นานก็เริ่มขาดเสบียง อยู่ได้ไม่นาน เขาฮิวที่ปรึกษาอ้วนเสี้ยวอีกคนเสนอให้อ้วนเสี้ยวทำลายกองเสบียงโจโฉ แต่อ้วนเสี้ยวนั้นไม่ฟังความ เขาฮิวน้อยใจที่อ้วนเสี้ยวเชื่อสิมโพยมากกว่า เขาฮิวจึงย้ายข้างมาอยู่กับโจโฉ ซึ่งเดิมทีเขาฮิวนั้นเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่กับโจโฉมาก่อน
เขาฮิวจึงเสนอให้โจโฉโจมทีคลังเสบียงของอ้วนเสี้ยวโดยบอกจุดพิกัดทุกตำแหน่งให้แก่โจโฉ โจโฉยินดีจึงทำตามเขาฮิว โจโฉจึงสามารถทำลายล้างกองเสบียงของอ้วนเสี้ยวจนย่อยยับ เมื่ออาหารหมดอ้วนเสี้ยวก็อยู่ไม่ได้นานกองทัพเริ่มระสำระสาย โจโฉจึงเข้าตีทัพของอ้วนเสี้ยวแตกและได้ทหารเอกอย่างเตียวคับมาอยู่เป็นสังกัดของโจโฉ อ้วนเสี้ยวเสียท่ากลัวเสียหน้าที่แต่ก่อนเหล่าที่ปรึกษาต่างก็ได้ตักเตือน อ้วนเสี้ยวจึงสั่งประหารเหล่าที่ปรึกษาหลายต่อหลายคน
ที่ปรึกษาของอ้วนเสี้ยวก็เก่งๆกันทั้งนั้น ถ้าที่ปรึกษาของอ้วนเสี้ยวนั้นร่วมมือกันดีๆกองทัพโจโฉก็คงสู้ไม่ได้ อ้วนเสี้ยวจึงยกทัพกลับรักษาตัวอยู่ที่เมืองกิจิ๋ว ทางฝ่ายเล่าปี่ก็ถือโอกาสยกทัพเข้าตีเมืองหลวง
กุยแกได้วางแผนให้โจโฉทำลายทัพของเล่าปี่อย่างย่อยยับอีกครั้ง เล่าปี่แตกทัพหนีไปอยู่กับเล่าเปียว พอเสร็จศึกเล่าปี่ โจโฉจึงเตรียมทัพยกทัพปราบอ้วนเสี้ยวจนอ้วนเสี้ยวถึงแก่ความตาย หลังจากอ้วนเสี้ยวตายแล้วลูกของอ้วนเสี้ยวทั้ง 3 คน (อ้วนถำ อ้วนฮี อ้วนซง) ต่างก็แก่งแย่งชิงดีกัน ไม่มีความปรองดองกัน ทำศึกห้ำหั่นกัน เมื่อโจโฉเห็นกองทัพลูกของอ้วนเสี้ยวร่อยหลอลง โจโฉจึงยกทัพปราบอ้วนถำได้สำเร็จ
โจโฉยกทัพยึดเมืองกิจิ๋วได้สำเร็จส่วนหนึ่งเป็นความดีความชอบของเขาฮิว เขาฮิวเมื่อพาโจโฉชนะศึกก็ลืมตนยกตนเทียบเท่ากับโจโฉ เคาทูไม่พอใจเขาฮิวจึงสังหารเขาฮิวถึงแก่ความตาย กุยแกป่วยหนักได้เขียนแผนการครั้งสุดท้ายให้แก่โจโฉ โจโฉรำพันว่า "กุยแกตายแต่ยังหนุ่ม เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งตน" อ้วนซงและอ้วนฮีได้หนีไปอาศัยอยู่กับลูกของกองซุนจ้าน เมื่อเวลา 90 วันผ่านไปกองซุนของก็ได้ตัดหัวของอ้วงซงและอ้วนฮีตามแผนของกุยแก
โจโฉชนะศึกภาคเหนือทำให้กองทัพโจโฉเติบโตขึ้นเป็นอันมาก เป้าหมายต่อไปของโจโฉก็คือยกทัพลงใต้ปราบหัวเมืองต่างๆ ซึ่งก็มีก๊กของเล่าเปียว ก๊กของเล่าปี่ และ ก๊กของซุนกวน นั่นเอง!
