ฝ่ายแฮหัวตุ้นครั้นพาทหารที่รอดตายกลับไปถึงเมืองฮูโต๋ จับตัวเองมัดแล้วนำตัวเองไปรับโทษกับโจโฉ โจโฉรู้ข่าวศึกก็ออกมารับ แฮหัวตุ้นยอมรับผิดแต่ผู้เดียวจึงขอให้โจโฉนั้นได้ลงโทษประหารตนเองเสีย โจโฉเห็นแฮหัวตุ้นทำผิดแล้วยอมรับผิดก็ใจอ่อนให้อภัยอีกทั้งยังเห็นถึงผลงานเมื่อครั้งหนหลังที่คอยช่วยโจโฉมาตั้งแต่สมัยโจโฉเริ่มตั้งตัว
โจโฉจึงแก้มัดแฮหัวตุ้นแล้วจึงว่า "โทษท่านถึงตายก็จริง แต่ท่านเองก็มีความดีความชอบเมื่อครั้งหนหลัง เราจะยกโทษให้ท่านอีกสักครั้ง อันธรรมดาสงครามนั้นก็มีแพ้มีชนะเป็นเรื่องธรรมดา" โจโฉได้แสดงความเป็นสุดยอดผู้นำอีกครั้ง การที่โจโฉพูดเช่นนี้วิเคราะห์ได้ 2 ข้อคือ
1.โจโฉนั้นต้องการซื้อใจแฮหัวตุ้นและเหล่าทหารทุกคน ในการไว้ชีวิตทหารเอก
2.โจโฉได้บอกแฮหัวตุ้นว่า จะไว้ชีวิตอีกสักครั้ง หมายถึง โจโฉนั้นพยายามลด ego บ้างสงครามของลูกน้อง โดยให้คราวหน้าให้รู้จักระวัง อย่าประมาทและดูหมิ่นคู่ต่อสู้
แฮหัวตุ้นเองเป็นยอดทหารที่ทำความผิดและยอมรับผิดไม่ได้โทษคนอื่นแต่อย่างใด นี่ก็เป็นอีกหนึ่งของยอดทหารเอกของโจโฉ
โจโฉได้รางวัลอิกิ๋มและลิเตียนที่คอยตักเตือนแฮหัวตุ้น จากนั้นโจโฉก็หวนคิดถึงคำพูดของชีซี ที่ว่าบัดนี้เล่าปี่ได้กุนซือระดับสุดยอดกุนซือมาไว้เป็นพวก ทำให้เล่าปี่นั้นเหมือนดั่ง "เสือติดปีก"
วันรุ่งขึ้นโจโฉขอรับสั่งพระเจ้าเหี้ยนเต้จัดทัพใหญ่มุ่งลงใต้ปราบเล่าปี่ เล่าเปียวโดยแบ่งกองทัพออกดังนี้
- โจหยินและโจหองคุมทหาร 10 หมื่น เป็นกองทัพหน้า
- เตียวเลี้ยวและเตียวคับคุมทหาร 10 หมื่น เป็นปีกซ้าย
- แฮหัวตุ้นและแฮหัวเอี๋ยนคุมทหาร 10 หมื่น เป็นปีกขวา
- อิกิ๋มและลิเตียนคุมทหาร 10 หมื่น เป็นกองหลัง
- เคาทูคุมทหาร 3000 เป็นกองสอดแนมส่วนหน้า
- โจโฉคุมทหารที่เหลือทั้งหมดเป็นกองทัพหลวง
นับว่าเป็นการจัดทัพที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่โจโฉจัดทัพมา โจโฉเล็งเห็นว่าศึกครั้งนี้ไม่ใช่กระจอกๆที่จะยกทัพน้อยๆไปแล้วชนะ เพราะศึกครั้งนี้โจโฉต้องการกวาดล้าง เล่าปี่ เล่าเปียว ซุนกวน
ขงหยงผู้ที่มีน้ำใจรักในตัวเล่าปี่เป็นทุนเดิมเห็นโจโฉเดินทัพดังนั้นจึงห้ามปรามโจโฉมิให้โจโฉยกทัพลงใต้ โจโฉเห็นเล่าได้เตรียมทัพเรียบร้อยแล้วขงหยงดันมาเบรคให้เสียการณ์ก็โกรธ สั่งให้ทหารจับตัวขงหยงไปประหารชีวิต พร้อมทั้งครอบครัวของขงหยงทั้งหมด
