ในขณะที่บังทองเดินมาถึงท่าเรือ มีชายผู้หนึ่งเดินมาดึงเสื้อบังทองไว้แล้วกล่าวว่า "ตัวท่านนี้องอาจนัก คิดว่าผู้คนเมืองหลวงจะมิมีใครรู้แผนการท่านหรอกหรือ ท่านกลัวว่าเพลิงจะเผากองทักโจโฉร้อยหมื่นมิหมดหรือจึงกล้าออกอุบายเช่นนี้ หวังจะเผากองทัพโจโฉให้วอดวายในชั่วข้ามคืน อุบายนี้ลวงโจโฉได้แต่ลวงข้ามิได้"
บังทองได้ยินเช่นนั้นก็สะดุ้งสุดขีดหันหลังไปก็พบกับชีซีสหายเก่าก็คลายใจ จึงรีบวิ่งไปกระซิบชีซีว่า
บังทอง : "ท่านอย่าได้เผยแผนการนี้กับใครมิเช่นนั้น ประชาชนเมืองกังตั๋ง 82 หัวเมืองจะหากันตายหมดสิ้น"
ชีซี : "ฮ่าๆๆๆๆๆ ท่านกล่าวเช่นนี้ก็เห็นแก่ตัว ห่วงใยแต่ประชาชนเมืองกังตั๋ง แล้วชีวิตทหาร 80 หมื่นของโจโฉนั้นตายท่านไม่ห่วงบ้างหรือ?"
ชีซีนั้นเล่นสงครามลิ้นย่อมๆกับบังทองยกเหตุผลมาล้มล้างกันตามประสาเพื่อนฝูง แต่บังทองก็มิรู้กลจึงต่อปากต่อคำหาทางล้มลางเหตุผลซึ่งกันและกัน ผมอ่านๆดูแล้วก็ตลกดี
บังทอง : "เราหาได้ทำเพื่อเมืองกังตั๋งหรือจิวยี่ไม่ การครั้งนี้ยังช่วยเหลือเล่าปี่นายเก่าท่านด้วย"
ชีซี : "ตัวเรามาอยู่กับโจโฉก็แค่กาย แต่ใจเราก็ยังอยู่กับท่านเล่าปี่ เราแค่หยอกท่านเล่นเท่านั้นเอง แต่หากแผนท่านสำเร็จทัพโจโฉถูกเผาตายวายวอด ตัวเราก็คงจะตายด้วย ท่านไม่เห็นใจเราหรือ?"
บังทอง : "ฮ่าๆๆๆ ตัวท่านนั้นมีสติปัญญาอันมาก ควรหารีบวิธีเอาตัวรอด หรือว่าภัยไกล้ตัวเส้นผมจึงบังภูเขาไปเสียหมด"
ชีซี : "จริงอย่าที่ท่านว่า ท่านช่วยคิดแผนการช่วยเราด้วย"
บังทอง : "ง่ายนิดเดียว ท่านก็ปล่อยข่าวลือว่า ม้าเท้งและหันซุยแห่งเมืองเสเหลียง ยกทัพตีเมืองหลวง ท่านก็อาสาไปช่วยเมืองหลวง เท่านี้ก็สิ้นเรื่อง"
ชีซีจึงขอบคุณบังทองที่ช่วยเหลือ จากนั้นบังทองจึงลากลับ จากนั้นชีซีจึงปล่อยข่าวลือตามที่บังทองเสนอ พอโจโฉรู้ข่าวก็ตกใจ ชีซีจึงขออาสาโจโฉไปว่า "ข้าพเจ้ามาอยู่ด้วยท่านยังไม่เคยมีความดีความชอบอะไร การครั้งนี้ข้าพเจ้าขออาสาเอาแต่ทหาร 3000 ยกไปป้องกันเมืองหลวงเอง อีกทั้งจะได้คุ้มครองหลุมฝังศพของมารดาด้วย"
โจโฉได้ยินเช่นนั้นจึงให้ชีซีทำตามที่ขอ หลังจากชีซียกทัพกลับเมืองฮูโต๋ ชีซีก็มิได้ถูกกล่าวถึงอีกเลยในสามก๊ก จากนั้นโจโฉจึงจัดงานเลี้ยงขึ้น ฝูงกาพากันบินเต็มฟ้า โจโฉจึงถามความเห็นแก่เล่าฮก เล่าฮกเห็นลางไม่ดีจึงมิกล้าบอกความจริง เล่าฮกจึงว่า
เล่าฮก : "ความเห็นของข้าพเจ้าอาจจะไม่ตรงใจท่าน ข้าพเจ้าจึงมิกล้าพูด"
โจโฉ : "จะเป็นความเห็นชอบหรือไม่ ก็ขอให้พูดมาตามตรงเลยอย่าได้ใส่ใจ"
เล่าฮก : "อีกา พากันบินผิดเวลาเป็นลางว่าจะปราชัย"
โจโฉได้ยินไม่เข้าถูกก็โกรธจัด เอาทวนแทงเล่าฮกตาย ทหารทุกคนล้วนตกใจไปตามๆกัน อันเล่าฮกนี้พูดความจริงก็จริงเป็นความจริงที่ผิดที่ผิดเวลา กลายเป็นปากพาตาย
ส่วนโจโฉนั้นกินเหล้าเมาขาดสติ จึงทำไปโดยมิได้ยั้งคิดทำให้ขวัญทหารต่างก็ลดลงไป เช้ามาโจโฉได้สติก็เสียใจจึงสั่งให้ทหารจัดงานศพให้เล่าฮกอย่างสมเกียรติ
