ไม่สั่นคลอน ถึงโดนเผา ให้เศร้าหมอง
ไม่ละลาย ไม่อ่อนไหว ดั่งใจปอง
ไม่ขุ่นข้อง ไม่หมองมัว เมื่อยั่วไฟ
หลังจากซุนกวนยึดเกงจิ๋วได้ และทำพลาดอยู่เรื่องหนึ่งคือการประหารกวนอู ซึ่งเป็นความผิดที่ร้ายแรงทำให้เล่าปี่ต้องยกทัพใหญ่มาตี จากเดิมศัตรูคือวุยก๊กบัดนี้มีจ๊กก๊กเป็นศรัตรูอีก ซุนกวนคงจะรับมือสองฝ่ายไม่ไหว มาดูกันว่าซุนกวนแก้เกมนี้ได้วิธีอย่างไร
1.ส่งจูกัดกิ๋นเจรจาขอสงบศึก
2.ยอมมอบซุนฮูหยินกลับไปยังเสฉวน
3.ยอมจับกุมผู้ที่เกี่ยวข้อกับการตายของกวนอูส่งไปให้ (ส่วนลิบอกนั้นตายไปแล้ว)
4.จับตัวบิฮองและเปาสูหยิน แปรพักต์จากกวนอูจากกวนอู และฮอมเกียงกับเตียวตัด ผู้ตัดหัวเตียวหุย ส่งให้เล่าปี่
5.ยอมส่งเครื่องบรรณาการให้เป็นการไถ่โทษ
6.ยอมเป็นพันธมิตรร่วมรบกับเล่าปี่เพื่อกำจัดโจผี
7.ยอมคืนแผ่นดินเกงจิ๋วทุกตารางนิ้วคืนแก่เล่าปี่
ซุนกวนนั้นยอมทุกอย่าง ขออย่างเดียวอย่ายกทัพมาตีกังตั๋งเลย เล่าปี่ไม่ยอม ยืนกรานว่าจะยกทัพเข้าไปเหยียบกังตั๋งให้ได้ ซุนกวนเมื่อเจรจาไม่ได้ผล ก็ต้องแก้เกมต่อ
- ส่งเตียวจี๋เป็นทูตไปขอเป็นพันธมิตรกับโจผีให้โจผียกทัพตีฮันต๋ง ส่วนซุนกวนจะรบทางเมืองเกงจิ๋ว ช่วยกันกำจัดเล่าปี่
โจผีรู้เกมกล ขอนั่งอยู่ภูดูเสือกัดกันดีกว่า โจผีจึงแต่งตั้งให้ซุนกวนขึ้นเป็น "อ๋อง" เพื่อที่จะให้เล่าปี่นั้นเข้าตีซุนกวน สถานการณ์บังคับซุนกวนต้องรับตำแหน่ง "อ๋อง" จากโจผี เพื่อแสดงถึงความอ่อนน้อม ทีนี้ก็เหลือศึกแต่ฝั่งเล่าปี่ฝ่ายเดียว
พอย้อนไปดูเมื่อครั้งศึกเซ็กเพ็ก ซุนกวนนั้นไม่ยอมก้มหัวให้โจโฉเลย แต่บัดนี้ได้ยอมก้มหัวให้เล่าปี่และโจผี และมีการทัดท้วงจากเหล่าทหารแลขุนนาง แต่ซุนกวนนั้นมีความยืดหยุ่นต่อสถานการณ์ จึงเลือกเส้นทางประนีประนอมเพื่อรักษากังตั๋งไว้ อย่าลืมว่าเป้าหมายหลักของง่อก๊กที่ซุนเซ็กได้ให้ไว้ก็คือ "การรักษาปกป้องแคว้นกั๋งตั๋ง"
จากนั้นซุนกวนก็เรียกประชุมๆๆ จะรับมือกับศึกทางเล่าปี่ได้อย่างไร กำเจ๊กได้เสนอชื่อ "ลกซุน" เป็นแม่ทัพต้านศึก ซุนกวนหมดหนทางและต้องเชื่อใจลกซุน
ศึกนี้ซุนกวนได้เสี่ยงเทหมดหน้าตัก ฝากความหวังไว้กับไพ่ใบสุดท้ายกับ ทหารหนุ่มลกซุน ที่ชื่อเสียงยังมิเป็นที่โด่งดังนัก ด้วยการกระบี่อาญาสิทธิ์ สามารถตัดหัวพวกที่ไม่ฟังคำสั่งและปรามทหารรุ่นเก่าๆได้
ท้ายสุดลกซุนสามารถต้านศึกกับเล่าปี่ มีชัยชนะกลับมา นอกจากจะให้ credit กับลกซุนแล้ว ก็ต้องอย่าลืมความปรีชาสามารถในการแก้วิกฤตปัญหาของซุนกวน ผมชอบอยู่คำๆนึง "ผู้นำต้องนำทีมไปสู่ความสำเร็จ ท่ามกลางความไม่พร้อม" มันเป็นอะไรที่เหนือผู้นำจริงๆ หวังว่าแฟนวรรณกรรมสามก๊กจะรับซุนกวนเข้าไปอยู่ในอ้อมอกอ้อมใจบ้าง ไม่มากก็น้อย smile emoticon
ขอบคุณบทกลอนอันไพเราะของ วิหคพลัดถิ่น
