ซุนกวนก็ได้ออกมาพบกับขงเบ้งอีกครั้ง พร้อมทั้งประกาศสงครามกับโจโฉ จึงถามขงเบ้งในเชิงปรึกษาวิธีการว่าจะทำอย่างไรถึงจะชนะโจโฉได้
ขงเบ้งจึงว่า "กองทัพภาคเหนือนั้น เป็นทหารป่า เดินทางมาแสนไกล เปรียบดั่งลูกเกาทัณฑ์พุ่งมาจนสุดแรง แม้โดนผิวหนังก็มิระคายแต่อย่างใด ทหารโจโฉนั้นถนัดการรบแต่ทางบก ส่วนทหารที่ชำนาญทางเรือนั้นก็เป็นทหารของเมืองเกงจิ๋ว ที่พึ่งพ่ายแพ้แก่โจโฉมา หามีกำลังใจไม่"
ซุนกวนได้ฟังก็ชื่นใจจึงสั่งให้ทุกคนแยกย้ายไปพักผ่อนกัน เตียวเจียนเห็นว่าซุนกวนต้องการทำสงครามกับโจโฉ ซึ่งไม่ตรงกับความคิดของตน จึงแอบเข้าไปคุยกับซุนกวน และพูดโน้มน้าวมิให้ซุนกวนทำสงครามกับโจโฉ ซุนกวนเมื่อได้ยินคำของเตียวเจียวก็เกิดลังเลขึ้นอีกครั้ง แล้วรู้สึกกระวนกระวายยิ่งนักมิรู้จะปรึกษาใครดี
แม่ของซุนกวนและซุนเซ็กเคยกล่าวไว้ก่อนตายว่า "ความในให้ปรึกษาเตียวเจียว ความนอกให้ปรึกษาจิวยี่" ซุนกวนจึ่งสั่งให้ทหารไปตามจิวยี่มาพบ ทางโลซกก็เห็นเหล่าที่ปรึกษาเมืองกังตั๋งพากันมาเป่าหูซุนกวนนายตัวเองมิให้ทำสงครามนั้น โลซกก็ยิ่งร้อนใจ จึงรีบไปพบจิวยี่ โดยเล่าความทั้งหมดให้แก่จิวยี่ฟัง เมื่อจิวยี่ได้ฟังก็นิ่งแล้วบอกกับโลซกว่า "ท่านมิต้องกังวล เดี๋ยวข้าพเจ้าจะหาทางจัดการเรื่องนี้เอง" โลซกเล่าความทุกประการพร้อมทั้งเรื่องขงเบ้ง จิวยี่เมื่อได้ยินชื่อ ขงเบ้ง ก็นิ่งเสีย พร้อมทั้งบอกให้โลซกได้พาขงเบ้งมาพบตน
ในวันนั้นทั้งวันจิวยี่มีคนมาพบจำนวนมาก ทั้งเหล่าที่ปรึกษาและเหล่าทหาร ต่างก็รู้ว่า จิวยี่คือขั้วอำนาจอีกขั้ว หากดึงความคิดจิวยี่มาอยู่ฝ่ายของตนแล้วก็จะสามารถเปลี่ยนใจซุนกวนได้ ในขณะที่จิวยี่กำลัง sweet กับเมียคนสวย คือแม่นางเสียวเกี้ยว อยู่ เตียวเจียวและเหล่าขุนนางก็มาขอพบ พร้อมทั้งแจงวเหตุผลมิให้จิวยี่ทำสงคราม เมื่อจิวยี่ได้ฟังก็ตอบเตียวเจียวว่า "ข้าพเจ้ามีความเห็นเช่นเดียวกับพวกท่าน เดี๋ยวพรุ่งนี้ข้าพเจ้าจะคุยกับซุนกวนเอง" พวกเตียวเจียวได้ยินเช่นนั้นก็ลากลับไป
จิวยี่จึงมาเล่าความให้แม่นางเสียวเกี้ยวฟังทุกประการ จากนั้นก็ sweet กันต่อ หลังจากนั้นไม่นาน เทียเภา อุยกาย ฮันต๋ง สามขุนพลเฒ่ายุคซุนเกี๋ยนก็มาขอพบ พร้อมทั้งแจงว่าให้จิวยี่ทำสงครามกับโจโฉ หลังจากจิวยี่ได้ฟังก็บอกแก่เหล่าทหารว่า "ข้าพเจ้ามีความเห็นเช่นเดียวกับพวกท่าน เดี๋ยวพรุ่งนี้ข้าพเจ้าจะคุยกับซุนกวนเอง" เทียเภา อุยกาย ฮันต๋ง ได้ยินเช่นนั้นก็ลากลับไป
วิเคราะห์
จิวยี่นั้นเป็นคนที่จงรักภัคดีต่อตระกูลซุน โดยมีเป้าหมายที่แน่วแน่อยู่แล้วคือ ทำสงครามกับโจโฉ แต่เมื่อโดนเหล่าที่ปรึกษาและทหาร มาเจรจาด้วย จิวยี่จึงตัดบทว่า เห็นด้วยแก่ทุกฝ่าย เพราะจิวยี่ไม่ต้องการ ต่อความยาว สาวความยืด จิวยี่ก็มิได้สนใจกับเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่เรื่องที่จิวยี่สนใจนั้นคือคนที่ชื่อว่า จูกัดเหลียง ขงเบ้ง
ต่อมา จูกัดกิ๋น และ ลิห้อม ก็เดินสวนทางกับจิวยี่ต่างก็ทักทายกัน จิวยี่จึงถาม จูกันกิ๋นว่า มีความเห็นประการใดในศึกครั้งนี้ จูกันกิ๋นจึงว่า ตัวข้าพเจ้าเองก็ไม่ขอออกความเห็น เนื่องจากว่า จูกัดเหลียงขงเบ้ง ซึ่งเป็นน้องชายของตนได้ข้ามน้ำมาเป็นทูตและขอให้ซุนกวนนายเราทำสงครามกับโจโฉ ในจริงก็ต้องการทำสงคราม แต่จูกัดกิ๋น จึงขอวางตัวแบบนี้จึงจะดูเหมาะสมกว่า
ต่อมากำเหลง และ เหล่าทีทหารก็มาขอพบจิวยี่อีกครั้ง จิวยี่จึงบอกกำเหลงว่า วันนี้ขอให้พวกท่านกลับไปก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะออกราชการคุยกับซุนกวนเอง
จากนั้นโลซกจึงพาขงเบ้งมาพบกับจิวยี่ดั่งที่ จิวยี่ต้องการ สุดยอด 2 ที่ปรึกษาของจ๊ก๊กและง่อก๊กกำลังจะ เผชิญหน้ากันแล้ว....
