Wednesday, September 30, 2015

#เอาตัวรอดสู่ความสำเร็จของเล่าปี่ #1



หลายคนชอบเล่าปี่ หลายคนเกลียดเล่าปี่ ข้อเสียของเล่าปี่มีมากพอๆกับข้อดีของเล่าปี่ เอ๊ะยังไง? หลายบทความที่ผมเขียนกระแซะเล่าปี่ไม่ใช่ผมไม่ชอบเล่าปี่นะครับ เราต้องแยกความชอบและความไม่ชอบออก ชอบบางอย่างไม่ชอบบางอย่าง ก็เลยมักจะไม่เหมารวม

เล่าปี่นั้นรู้จักวิธีการที่จะทำให้ตัวเองสู่ความสำเร็จ เล่าปี่ถูกขนานนามว่าเป็นผู้ที่มีความโอบอ้อมอารี ผู้พนมมือให้แก่ชนทุกชั้น การเปิดโอกาสให้ชีวิต คือการที่มีความอ่อนน้อมถ่อมต้น เล่าปี่ไม่มีเส้นสาย เป็นแค่คนจนๆ ไหนเลยจะเป็นใหญ่ได้ในสังคมเช่นนั้น ในวรรณกรรมกล่าวว่า เล่าปี่เป็นคนมักใหญ่ไฝ่สูงเล่าปี่เคยพูดตอนเด็กๆว่า "วันใดที่กูได้เป็นเจ้า กูจะเอาต้นหม่อนนี้ไปทำเศวตฉัตรกั้น"



เล่าปี่มีอุดมการณ์ในการปราบโจรโพกผ้าเหลือง ฟื้นฟูราชวงศ์ฮั่น แต่การที่ไม่มีต้นทุนในชีวิตเลย จะทำยังไงดีหล่ะ? คงได้แต่ทอดถอนใจ ไปวันๆ และแล้ววันนึ่งได้พบกับยอดขุนพลอย่าง กวนอู เตียวหุย และ 2 คนนี้น่าจะเป็นกำลังหลักให้แก่ตนได้

เล่าปี่จึงใช้ต้นทุนที่ตัวเองมี ความโอบอ้อมอารี อุดมการณ์ และ นามสกุลดัง ใช้ในการพูดคุยซื้อใจยอดขุนพลทั้งสอง เตียวหุยผู้ที่มีทุนทรัพย์ ได้ขายทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อไปลงทุนกับเล่าปี่ ไม่แปลกใจที่สองคนนี้ถึงได้เป็นคนที่เล่าปี่รักเป็นอันมาก ในช่วงท้ายๆวรรณกรรม เล่าปี่ถึงได้ละทิ้งอุมดมการณ์ ยกทัพตีซุนกวนเพื่อล้างแค้นแทนน้องร่วมสาบานของตน


เล่าปี่ ได้ปราบโจรโพกผ้าเหลืองสร้างความดีความชอบสำเร็จก็ได้เป็นนายอำเภอเล็กๆ หลังจากที่เริ่มจะมีชื่อเสียงแล้ว เล่าปี่ยังต้องการซื้อใจปวงประชา เล่าปี่จึงปกครองประชาชนเป็นอย่างดี เป็นคนตงฉิน ไม่ซื้อยศซื้อตำแหน่ง ไม่ส่งส่วย จึงทำให้คนชั้นปรกครองไม่ชอบขี้หน้า จึงมีเรื่องกับต๊กอิ้ว ต๊กอิ้วพยายามบีบเล่าปี่ให้ออก สร้างความไม่พอใจแก่เตียวหุย เตียวหุยจึงจับต๊กอิ้วมาโบย เล่าปี่เห็นว่าหากมีเรื่องกับต๊กอิ้วตัวเองคงจะแย่ จึงตัดสินใจลาออก เพื่อความอยู่รอดของตน ประชาชนต่างพากันเสียดายและเสียใจ

แต่การเป็นนายอำเภอครั้งนี้ เล่าปี่กลับได้หัวใจของชาวประชา มีทักษะความสามารถในการเอาตัวรอด ซื้อใจชาวประชา ซื้อใจลูกน้อง มีความเป็นผู้บริหารมากกว่าที่จะเป็นนักรบ นั่นก็จึงเป็นจุดเริ่มต้นของชายผู้ที่ถือว่าเป็นยอดคนคนหนึ่งในสามก๊ก

ติดตามตอนต่อไป....

Thursday, September 17, 2015

จุดจบของผู้ที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ


[จุดจบของผู้ที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ]
ซุนฮกคือผู้ที่สร้างรากฐานให้แก่โจโฉ ซุนฮกเป็นที่ปรึกษารุ่นแรกของโจโฉ พร้อมทั้งเป็นผู้แนะนำเหล่าที่ปรึกษาเก่งๆหลายคนให้แก่โจโฉ ผมมองว่าซุนฮกนั้นมีบทบาทเด่นที่สุดในกลุ่มที่ปรึกษาทั้งปวงและเป็นคลังสมองให้แก่โจโฉ
ในตอนที่โจโฉทำศึกกับโตเกี๋ยม ซุนฮกเป็นผู้ทำหน้าที่รักษาเมืองแทนโจโฉ แต่ก็เสียเมืองไปให้แก่ลิโป้ ซุนฮกจึงส่งจดหมายไปบอกโจโฉว่า งานสำคัญไม่ใช่การตีโตเกี๋ยมแต่เป็นการชิงฐานที่มั่นคืน
ช่วงที่ลิฉุย กุยกี คิดร้ายต่อฮ่องเต้ ซุนฮกเป็นผู้เสนอให้โจโฉรีบคว้าโอกาสทอง ชูธงธรรมปกป้ององค์ฮ่องเต้ ตามปณิธานแรกของโจโฉ จนโจโฉได้ขึ้นเป็นใหญ่ชั่วข้ามคืน ในช่วงโจโฉออกศึกไหนๆซุนฮกก็จะคอยเป็นผู้รักษาเมืองไว้ให้
ซุนฮกผู้นี้ยังเคยเสนอให้โจโฉจัดการกับเล่าปี่ก่อนที่เล่าปี่จะเป็นภัย ในศึกกัวต๋อโจโฉรบกับอ้วนเสี้ยว โจโฉมีท่าทีว่าจะถอย ซุนฮกรีบส่ง email ไปบอกโจโฉว่าห้ามถอย จนโจโฉสามารถปราบอ้วนเสี้ยวได้สำเร็จ
นับเป็นตัวหมากที่คอยหนุนหลังโจโฉในทุกๆเรื่อง ต่อมาโจโฉได้แต่งตั้งตัวเองเป็นวุยก๋ง เหล่าที่ปรึกษาพากันเห็นชอบ แต่ซุนฮกนั้นกับเห็นต่างและแย้งโจโฉไป พร้อมทวงถามถึงปณิธานหลักของโจโฉ ที่ว่ารักฟื้นฟูและช่วยเหลือฮ่งเต้ แต่โจโฉวันนี้มิใช่โจโฉเมื่อก่อนที่เคยฟังคำซุนฮก โจโฉได้แต่งตั้งตัวเองเป็นวุยก๋งในภายหลัง ทำให้ซุนฮกเสียใจเป็นอันมาก
ต่อมาโจโฉกำลังยกทัพตีซุนกวนจึงชวนซุนฮกไป ซุนฮกคิดว่าโจโฉจะทำร้ายตน จึงแสร้งป่วยกายเมือง โจโฉรู้จึงสั่งให้ทหารส่งกล่องเปล่าไปให้ซุนฮก ซุนฮกเห็นเช่นนั้นก็เสียใจ จึงตรอมใจกินยาพิษตาย....
ปริศนากล่องเปล่าในวรรณกรรมไม่ได้บอก แต่ก็สามารถตีความได้หลายแง่มุม ตัวโจโฉเองไม่ชอบใครมาขัดใจเท่าไหร่ และการขัดคอครั้งนี้จึงเป็นการสื่อให้เห็นทัศนคติความมักใหญ่ของโจโฉ ทั้งๆที่ตำแหน่งโจโฉนั้นเป็นใหญ่อยู่แล้วไม่จำเป็นต้องเป็นวุยก๋งก็ได้ แต่โจโฉกลับทำ ในเมื่อความเห็นทั้ง 2 ต่างกันก็ยากที่จะอยู่ร่วมกัน นับว่าเป็นจุดจบอันน่าเศร้าของที่ปรึกษาที่จงรักภักดี
อำนาจ....เมื่อไม่เคยลิ้มรส ก็จะไม่รู้สึกรู้สม กระทั่งเมื่อเคยลิ้มลองลิ้มรส ก็ยากตัดใจ..สามารถเปลี่ยนแปลงคนได้จากหน้ามือเป็นหลังมือ

อันร่างกายหมายสูงฝูงความคิด
คอยผูกจิตสัมพันธ์กันหมดสิ้น
เรามาจากแห่งใดในอาจินต์
ควรถวินกลับคืนอย่าลืมคอน

คำโบราณท่านบอกนี้ชอบนัก
เราจึงควรหวนตระหนักในอักษร
เมื่อได้ดีอย่าลืมหลังครั้งเก่าก่อน
ให้หวนย้อนเราเป็นใครในความจริง
credit คำกลอน : Design with love