Sunday, December 13, 2015
ที่ปรึกษาแนะนำ ผู้นำตัดสินใจ
มาดูว่า 3 ข้อต่อไปนี้ ข้อไหนถูกที่สุด
1.เชื่อที่ปรึกษา
2.ไม่เชื่อที่ปรึกษา
3.เชื่อไม่เชื่อไม่รู้ เอาตามเสียงส่วนมากหล่ะกัน
ข้อ 1
โจโฉเดินทัพบุกกังตั๋ง เจียวก้านให้ความเห็นว่าควรเกลี้ยกล่อมจิวยี่ให้ยอมแพ้ โจโฉจึงเชื่อเจียวก้าน หลังจากนั้นเจียวก้านได้เดินทางไปหาจิวยี่ แต่โดนจิวยี่ซ้อนกล โดยการเป่าหูเจียวก้านว่า ชัวมอ เตียวอุ๋นเป็นไส้ศึก เมื่อเจียวก้านนำความไปแจ้งโจโฉ โจโฉจึงสั่งให้ประหาร ชัวมอ เตียวอุ๋น 2 แม่ทัพที่มีหน้าที่ฝึกหัดการสงครามทางเรือ ทั้ง 2 จึงจบชีวิตลง
ข้อ 2
เล่าปี่แค้นที่ซุนกวนที่เป็นต้นเหตุให้กวนอูตาย จึงยกทัพใหญ่ไปรบ ขงเบ้งไม่เห็นด้วยแต่เล่าปี่ไม่ฟังความที่ปรึกษา ยกกองทัพไปตายเกลี้ยง พร้อมทั้งเสีย 2 ทหารเอก เตียวหุย ฮองตง
ข้อ 3
เล่าปี่ฆ่ากิเหมาซึ่งเป็นขุนพลของโจโฉและยึดชีจิ๋วกลับมาได้ เล่าปี่จึงส่งหนังสือไปบอกอ้วนเสี้ยวให้ร่วมช่วยกันตีโจโฉ อ้วนเสี้ยวไม่รู้จะทำเช่นไรจึงเรียกที่ปรึกษามาคุย ฝ่ายเตียนห้องชีสิว เห็นว่า "ไม่ควรยกทัพไป" ทางด้านสิมโพย กัวเต๋าบอกว่า "เป็นโอกาสดีควรไป" ทั้ง 4 คนโต้เถียงกัน อ้วนเสี้ยวมึนงงไม่รู้จะฟังความข้างไหน ความเห็น 2 เสียงเท่ากัน ทันใดนั้น เขาฮิวและซุนขามเข้ามา อ้วนเสี้ยวจึงถามว่าควรทำอย่างไร ทั้ง 2 จึงลงความเห็นว่าควรยกทัพไปตีโจโฉ อ้วนเสี้ยวจึงเชื่อฟังเสียงส่วนมาก จึงเป็น "โอกาส" ให้อ้วนเสี้ยวนั้นมีชัยเหนือโจโฉ (ความเห็นส่วนตัว หาอ้วนเสี้ยวต้องการปราบโจโฉ ผมเชื่อว่าการยกทัพไปร่วมกับเล่าปี่ ดีกว่าการยกทัพไปฝ่ายเดียว)
สรุปคือ ที่ปรึกษาดีๆมีเยอะ แต่บางครั้งก็เชื่อได้ บางครั้งก็เชื่อไม่ได้ บางครั้งเชื่อเสียงส่วนมากดันออกมาดี แต่บางครั้งเสียงส่วนมากพาล่มจมก็มี ผมจึงตั้งหัวข้อขึ้นมาว่า "ที่ปรึกษาแนะนำ ผู้นำตัดสินใจ" หากเกิดการผิดพลาดขึ้นมาคุณควรที่จะรับผิดชอบการตัดสินใจนั้ มิใช่โยนความผิดให้ที่ปรึกษา (พอผลออกมาดีชมว่าเป็นการตัดสินใจตน พอผิดพลาดโทษว่าเป็นความเห็นของที่ปรึกษา)
อันนี้แค่ตัวอย่างนะครับ โจโฉ เล่าปี่ อ้วนเสี้ยว จะเป็นแบบนี้ทั้งเรื่อง
ท้ายสุดอยากจะฝากว่า คุณอย่าฝากความหวังทุกสิ่งทุกอย่างไว้กับ consult และ การเป็นผู้นำนั้นไม่ได้ง่ายเลย ผมบอกได้เลยว่าสิ่งที่ยากสุดของการเป็นผู้นำคือ "การตัดสินใจ" มันคือตัวที่ตัดสินทุกๆสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาต
Thursday, December 3, 2015
โจโฉหัวเราะร่า กับ เล่าปี่เสียน้ำตา
ถ้าพูดถึงโจโฉนั้น โจโฉเป็นคนมีอารมณ์ขัน หัวเราะได้ทุกเวลา หัวเราะแบบไม่รู้จักเวล่ำเวลาก็มี 555 ชนะก็หัวเราะ แพ้ก็หัวเราะ
- ตอนที่โจโฉหัวเราะขุนนางที่นั่งร้องไห้กันว่า พวกท่านจะใช่น้ำตาฆ่าตั๋งโต๊ะเช่นนั้นหรือ
- ในศึกที่ออกรบ โจโฉจะหัวเราะเหยียดหยามคู่ต่อสู้
- ในครั้งที่แพ้ศึกลิโป้มา โจโฉก็หัวเราะร่าว่าข้าถูกอุบายลิโป้เข้าเสียแล้ว
- โจโฉแตกทัพในศึกเซ็กเพ็ก หนีมาทางคับแคบ หัวเราะความคิดของขงเบ้งและจิวยี่ว่าหาก 2 คนนั้นมาตั้งกองทัพดักไว้ ตนเองจะหนีไปไหน หัวเราะแบบนี้อยู่ถึง 3 ครั้ง
ถ้าพูดถึงเล่าปี่ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องการเสียน้ำตา หลายคนตั้งคำถามมากว่า เล่าปี่ร้องไห้กี่ครั้ง ผมก็ไม่ทราบ แต่ที่แน่ๆในสถานการณ์ที่คับขัน เสียใจ ดีใจ อาลัยอาวร เล่าปี่ก็บีดน้ำตาออกมา ไม่ว่าจะเป็น
-ตอนที่พบกวนอูเตียวหุยแล้วตกลงเป็นพี่น้องกัน
- ร้องไห้รักเตียวหุยตอนเสียเมืองชีจิ๋วให้ลิโป้
- ตอนที่แตกทัพหนีโจโฉเล่าปี่สงสารประชาชนที่ติดตามมาซึ่งได้รับความลำลากยิ่งนัก
- ร้องไห้รักจูล่งที่อุส่าห์ผ่าด่านช่วยอาเต้าตนจูล่งเกือบเสียชีวิต
- ร้องไห้ให้ซุนฮูหยินช่วยพาหนีจากการโจมตีของทหารของจิวยี่
ฯลฯ
นี่ก็เป็น 2 บุคลิกที่แตกต่างกันระว่างโจโฉและเล่าปี่ เมื่อยามวิกฤตโจโฉหัวเราะให้โชคชะตาของตน ในทางกลับกันเมื่อยามวิกฤตเล่าปี่ร้องไห้ให้กับชะตาของตน ไม่ว่าจะเป็นการหัวเราะหรือร้องไห้ ทั้ง 2 คนก็ผ่านวิกฤตมาจนเป็นใหญ่ขึ้นมาได้
ปล.มาสคาร่าเล่าปี่เลอะหมดแล้ว - -a